Tajemnica korespondencji

Tajemnica korespondencji (tajemnica komunikowania się^[1]) – termin prawniczy wprowadzony w Konstytucji RP:

• art. 49 Konstytucji RP: Zapewnia się wolność i ochronę tajemnicy komunikowania się. Ich ograniczenie może nastąpić jedynie w przypadkach określonych w ustawie i w sposób w niej określony.

Termin obejmuje dwie tajemnice:

• tajemnicę pocztową wynikającą z art. 41 ust. 1 ustawy Prawo pocztowe, obejmującą informacje przekazywane w przesyłkach pocztowych, informacje dotyczące realizowania przekazów pocztowych, dane dotyczące podmiotów korzystających z usług pocztowych oraz dane dotyczące faktu i okoliczności świadczenia usług pocztowych lub korzystania z tych usług.
• tajemnicę telekomunikacyjną wynikającą z art. 159 ust. 1 ustawy Prawo telekomunikacyjne, obejmującą dane dotyczące użytkownika, treść indywidualnych komunikatów, dane transmisyjne, dane o lokalizacji oraz dane o próbach uzyskania połączenia między zakończeniami sieci w tym połączenia nieudane.

Wyjątki od nich dopuszcza się tylko w przypadkach przewidzianych ustawą.

Naruszenie tajemnicy korespondencji jest przestępstwem określonym w art. 267 Kodeksu karnego i ścigane jest w Polsce na wniosek pokrzywdzonego.

Przypisy

1. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej [online], www.sejm.gov.pl [dostęp 2021-01-14].

Zapoznaj się z zastrzeżeniami dotyczącymi pojęć prawnych w Wikipedii.