Tadeusz Franciszek Ogiński

Tadeusz Franciszek Ogiński z Kozielska herbu własnego (ur. 26 sierpnia 1712, zm. 25 listopada 1783 w Mołodecznie) – pisarz wielki litewski od 1737 roku, kasztelan trocki w latach 1744-1770, wojewoda trocki 1770-1783^[2], starosta oszmiański (od 1740 roku) i przewalski, szef chorągwi petyhorskiej królewicza w 1738 roku, regimentarz partii białoruskiej Armii Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1740 roku, regimentarz partii żmudzkiej w latach 1744–1745, pułkownik chorągwi petyhorskiej Najjaśniejszego Królewicza Fryderyka w 1760 roku^[3].

Tadeusz Franciszek Ogiński

Ogiński
Rodzina	Ogińscy herbu Oginiec
Data urodzenia	26 sierpnia 1712
Data i miejsce śmierci	25 listopada 1783 Mołodeczno
Ojciec	Marcjan Michał Ogiński[1]
Matka	Teresa Brzostowska
Żona	Izabella Radziwiłł Jadwiga Załuska
Dzieci	z Izabellą Radziwiłł Andrzej Ignacy Ogiński Franciszek Ksawery Ogiński
Odznaczenia

Życiorys

Był posłem witebskim na sejm 1732 roku. Jako poseł na sejm konwokacyjny 1733 roku z powiatu brasławskiego był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 27 kwietnia 1733 roku na tym sejmie^[4]. W 1733 podpisał elekcję Stanisława Leszczyńskiego i czynnie stawał w jego obronie jako członek konfederacji dzikowskiej. Po abdykacji monarchy, na sejmie pacyfikacyjnym w 1736 jako poseł powiatu witebskiego^[5] uznał Augusta III. Poseł brasławski na sejm 1738 roku. Poseł oszmiański na sejm 1740 roku, na którym pełnił funkcję marszałka^{[potrzebny przypis]}.

W 1764 roku był członkiem konfederacji Wielkiego Księstwa Litewskiego^[6], podpisał elekcję Stanisława Augusta Poniatowskiego z województwem trockim^[7], jako delegat od Rzeczypospolitej do pacta conventa, podpisał je.^[8]. Członek Komisji Skarbowej Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1765 roku. Członek Rady Nieustającej w latach 1776–1778, członek Departamentu Wojskowego Rady Nieustającej w 1777 roku^[9].

Pochowany w Kaplicy Bożego Ciała Kościoła św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty w Wilnie^[10]. Portret Tadeusza Ogińskiego znajduje się we dworze w Ladzinie koło Rymanowa.

Odznaczenia

• Kawaler Orderu Orła Białego (1742).
• Kawaler Orderu Świętego Stanisława (1765)^[11].

Przypisy

1. http://litopys.org.ua/sborlet/sborlet07.htm - informacja o Marcjanie Ogińskim na stronie Kroniki Witebskiej
2. AndrzejA. Rachuba AndrzejA. (red.), Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy., t. 2 (Województwo trockie XIV-XVIII wiek)., Warszawa: DiG, 2009, poz. 550 i 1446.
3. Kolęda Warszawska na rok 1760, Warszawa 1760, [b.n.s].
4. Konfederacya generalna omnium ordinum Regni et Magni Ducatus Lithuaniae na konwokacyi generalney Warszawskiej uchwalona [...] 27 (słow. [...] kwietnia [...] 1733, s. 38.
5. Henryk Palkij, Sejmy 1736 i 1738 roku : u początków nowej sytuacji politycznej w Rzeczypospolitej, Rozprawy Wydziału Historyczno-Filozoficznego / Polska Akademia Umiejętności ; t. 93, Kraków 2000, s. 218.
6. Volumina Legum, t. VII, Petersburg 1860, s. 60.
7. Akt elekcyi Roku Tysiąć Siedemset Sześćdziesiątego Czwartego, Miesiąca Sierpnia, Dnia dwudziestego siódmego, s. 55
8. Akt elekcyi Roku Tysiąć Siedemset Sześćdziesiątego Czwartego, Miesiąca Sierpnia, Dnia dwudziestego siódmego, s. 19-20.
9. Kolęda warszawska na rok 1777, Warszawa 1777, [b.n.s]
10. WładysławW. Zahorski WładysławW., Przewodnik po Wilnie, „książka”, 1927 [dostęp 2020-03-06]. Brak numerów stron w czasopiśmie
11. Zbigniew Dunin-Wilczyński, Order Św. Stanisława, Warszawa 2006 s. 177.

Bibliografia

• http://edukacja.sejm.gov.pl/marszalkowie/tadeusz_oginski.html

Linki zewnętrzne

• Kazimierz Bartoszewicz: Tadeusz Ogiński i jego pamiętnik. „Przegląd Historyczny”. T. 18. 1914. Nr 1.

Kontrola autorytatywna (osoba):

• ISNI: 000000011151892X
• VIAF: 162147391
• PLWABN: 9810575363505606
• NUKAT: n2008149710