Tadeusz Barącz

Tadeusz Barącz herbu Odrowąż (ur. 24 marca 1849 we Lwowie, zm. 13 marca 1905 tamże) – polski rzeźbiarz i medalier, twórca licznych rzeźb portretowych i pomników.

Tadeusz Barącz

Data i miejsce urodzenia	24 marca 1849 Lwów
Data i miejsce śmierci	13 marca 1905 Lwów
Narodowość	polska

Pomnik króla Jana III Sobieskiego przeniesiony z Wałów Hetmańskich we Lwowie do Gdańska (stan obecny)

Życiorys

Pochodził ze starej patrycjuszowskiej i zasłużonej dla Lwowa rodziny polskich Ormian. Jego braćmi byli Roman (1856-1930, profesor chirurgii Uniwersytetu Lwowskiego), Erazm (1859-1928, inżynier górnik, kolekcjoner), Stanisław (1864-1936, poeta i tłumacz) oraz Władysław (1865-1919, aktor i dyrektor Teatru Wielkiego we Lwowie)^[1].

Studia artystyczne pod kierunkiem Władysława Łuszczkiewicza odbył w Krakowie, następnie studiował w Monachium (w październiku 1869 r. zgłosił się do Akademii Sztuk Pięknych w Monachium – Bildhauerklasse: immatrykulacja 13 VI 1870 r.)^[2] i Florencji. Wykonał wiele dekoracji budynków użyteczności publicznej we Lwowie, a także wiele nagrobków i pomników, w tym słynnego pomnika króla Jana III Sobieskiego na Wałach Hetmańskich. Był autorem m.in. posągów Kopernika, Mickiewicza, Czackiego, Ossolińskiego, Jędrzeja Śniadeckiego i Długosza na fasadzie gmachu III Gimnazjum im. Franciszka Józefa we Lwowie (późniejsze im. Stefana Batorego), popiersi Szewczenki, Siemiradzkiego, Lenartowicza, Matejki, Malczewskiego, pomników Kościuszki w Chicago, Mickiewicza w Karlowych Warach i Truskawcu. Był także autorem dwóch niezrealizowanych lwowskich pomników: pomnika Konstytucji 3 maja i pomnika upamiętniającego Polaków poległych za wolność w powstaniach 1794–1831–1863 (który miał stanąć na Cmentarzu Łyczakowskim i nosił nazwę Obrona sztandaru).

Został pochowany w rodzinnym grobowcu na cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.

Przypisy

1. Kronika miejska. Zgon poety. „Gazeta Lwowska”, s. 2, nr 41 z 20 lutego 1936.
2. I. Królewska Akademia Sztuk Pięknych..., [w:] H.H. Stępień H.H., M.M. Liczbińska M.M., Artyści polscy w środowisku monachijskim w latach 1828–1914 (materiały źródłowe), wyd. II, Kraków: Agencja Wydawniczo-Reklamowa Chors, 1994, s. 9, ISBN 83-903086-1-4.

Bibliografia

• Helena d’Abancourt, w: Polski Słownik Biograficzny. T. 1. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1935, s. 292–293. Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989, ISBN 83-04-03484-0.
• Ś. p. Tadeusz Barącz. „Nowości Illustrowane”. Nr 13, s. 9, 25 marca 1905.

Kontrola autorytatywna (osoba):

• ISNI: 0000000056854452
• VIAF: 80578281
• GND: 136191118
• PLWABN: 9810692151405606

Encyklopedie internetowe:

• PWN: 3874289
• ЕСУ: 40603