Tada

Tada I (Tadden, Taden, Thadden, Thaden) – kaszubski herb szlachecki, według Przemysława Pragerta błędnie zaliczany do odmian herbu Leliwa.

Herb Tada I

Opis herbu

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego^[1]:

W polu błękitnym dwa półksiężyce z twarzami na opak, srebrne, pod nimi gwiazda złota. Klejnot: nad hełmem bez korony trzy strzały srebrne w wachlarz, pomiędzy nimi po gwieździe złotej. Labry błękitne, podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki

Najwcześniej herb pojawił się na mapie Pomorza Lubinusa z 1618 (jako Tadden), następnie u Ledebura (Adelslexikon der preussichen Monarchie von...), w Nowym Siebmacherze (jako Thadden I), u Żernickiego (Der polnische Adel, Die polnsichen Stamwappen) i Bagmihla (Pommersches Wappenbuch).

Rodzina Tadów

Herb Tada I używany był przez linie Tadów z Jęczewa i Tadzina. Być może jest to pierwotny herb wszystkich linii Tadów. Inne linie Tadów posługiwały się herbami Tada II i Tada III, których jedynymi elementami wspólnymi z herbem Tada I są klejnoty.

Herbowni

Tada (Tadda, Tadde, Tadden, Tade, Taden, Tadka, Tadziński, Thada, Thadda, Thadde, Thadden, Thade) także z nazwiskiem odmiejscowym Rybiński.

Przypisy

1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104–108. ISBN 978-83-247-0100-1.

Bibliografia

• Przemysław Pragert: Herbarz szlachty kaszubskiej T.3. Gdańsk: Wydawn. BiT, 2009, s. 277. ISBN 978-83-927383-6-7.