Tachybaptus

Tachybaptus – rodzaj ptaków z rodziny perkozów (Podicipedidae).

Tachybaptus[1]
Reichenbach, 1853[2]
Przedstawiciel rodzaju – perkozek australijski (T. novaehollandiae)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	perkozowe
Rodzina	perkozy
Rodzaj	Tachybaptus
Typ nomenklatoryczny
Colymbus minor J.F. Gmelin, 1789 (= Colymbus ruficollis Pallas, 1764)
Synonimy
Tachybaptes Des Murs, 1860[3] Limnodytes Oberholser, 1974[4] Dominicus Ksepka & Kammerer, 2013[5]
Gatunki
zobacz opis w tekście

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji, Australazji, Afryce i obu Amerykach^[6].

Morfologia

Długość ciała 21–29 cm, masa ciała 100–236 g^[7].

Systematyka

Etymologia

• Tachybaptus (Tachybaptes): gr. ταχυς takhus „szybko”; βαπτω bapto „zanurzyć się”^[8].
• Limnodytes: gr. λιμνη limnē „staw, moczary”; rodzaj Dytes Kaup, 1829 (perkoz)^[9]. Gatunek typowy: Colymbus dominicus Linnaeus, 1766.
• Dominicus: epitet gatunkowy Colymbus dominicus Linnaeus, 1766; Santo Domingo lub San Domingo (obecnie wyspa Haiti), Indie Zachodnie^[10]. Nazwa zastępcza dla Limnodytes Oberholser, 1974.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki^[11]:

• Tachybaptus rufolavatus – perkozek długodzioby – takson wymarły pod koniec XX wieku^[12].
• Tachybaptus ruficollis – perkozek zwyczajny
• Tachybaptus novaehollandiae – perkozek australijski
• Tachybaptus pelzelnii – perkozek białosmugi
• Tachybaptus dominicus – perkozek białoskrzydły

Ksepka i Kammerer (2013) proponują przeniesienie T. dominicus do monotypowego rodzaju Dominicus^[13][5].

Przypisy

1. Tachybaptus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
2. H.G.L. Reichenbach: Avium systema naturale. Das natürliche system der vögel mit hundert tafeln grösstentheils original-abbildungen der bis jetzt entdecken fast zwölfhundert typischen formen. Vorlaüfer einer iconographie der arten der vögel aller welttheile. Dresden und Leipzig: Expedition der vollständigsten naturgeschichte, 1852, s. 3. (niem.).
3. M.A.P.O. Des Murs: Traité général d’oologie ornithologique au point de vue de la classification. Paris: F. Klincksieck, 1860, s. 549. (fr.).
4. H.Ch. Oberholser: The bird life of Texas. University of Texas Press, 1974, s. 970. ISBN 0-292-70711-8. (ang.).
5. D.T. Ksepka & Ch.F. Kammerer. Corrigendum: Taxonomic status of the Least Grebe. „Palaeontology”. 56 (5), s. 1171, 2013. DOI: 10.1111/pala.12068. (ang.).
6. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-07-27]. (ang.).
7. F. Llimona & J. del Hoyo: Ostrich to Ducks. W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 1: Ostrich to Ducks. Barcelona: Lynx Edicions, 1992, s. 189–190. ISBN 84-87334-10-5. (ang.).
8. Jobling 2021 ↓, s. Tachybaptus.
9. Jobling 2021 ↓, s. Limnodytes.
10. Jobling 2021 ↓, s. Dominicus.
11. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Podicipedidae Bonaparte, 1831 – perkozy - Grebes (wersja: 2016-07-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-07-27].
12. BirdLife International, Tachybaptus rufolavatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2018, wersja 2018-1 [dostęp 2018-09-16] (ang.).
13. D.T. Ksepka, A.M. Balanoff, M.A. Bell & M.D. Houseman. Fossil grebes from the Truckee Formation (Miocene) of Nevada and a new phylogenetic analysis of Podicipediformes (Aves). „Palaeontology”. 56 (5), s. 1149–1169, 2013. DOI: 10.1111/pala.12040. (ang.).

Bibliografia

• James A. Jobling: The Key to Scientific Names. [w:] Birds of the World [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2021. (ang.).

Kontrola autorytatywna (takson):

• J9U: 987007558743905171

Identyfikatory zewnętrzne:

• EoL: 45509025
• GBIF: 2482040
• identyfikator iNaturalist: 4236
• ITIS: 174507
• NCBI: 100827
• identyfikator taksonu Fossilworks: 289521
• CoL: 7RSK