Szkło piankowe

Szkło piankowe (zwane również szkłem spienionym) – materiał pochodzenia mineralnego stosowany w budownictwie do izolacji termicznych i akustycznych. Otrzymywany z roztopionego szkła przez dodanie domieszek pianotwórczych. Jest nieprzeźroczyste, odporne na korozję biologiczną i chemiczną, niepalne. W obecności płomieni nie wydziela gazów toksycznych. Produkowane w dwóch odmianach:

• czarne - struktura o zamkniętych porach, gęstość ok. 140 kg/m³
• białe - struktura o porach otwartych, gęstość ok. 300 kg/m³

Szkło piankowe czarne

Granulat szkła spienionego. Bryłki są rozmiaru dużych monet.

Szkło czarne posiada lepsze parametry izolacyjne i mniejszą nasiąkliwość niż białe, które z kolei cechuje większa wytrzymałość na obciążenia mechaniczne. Zastosowanie szkła piankowego: izolacja fundamentów, ścian, stropów i stropodachów, czasem jako samodzielną ścianę działową lub jako przegrodę ogniową.

Występuje w postaci płyt lub granulatu.

Zobacz też

• wełna szklana
• wełna mineralna

Encyklopedie internetowe (szkło):

• Britannica: science/foam-glass