Fundament - Wikiwand

Fundament (posadowienie) – budowlany element konstrukcyjny przekazujący na podłoże gruntowe całość obciążeń budowli lub maszyn (w przypadku fundamentu pod maszynę lub urządzenie), wykonany z betonu, żelbetu, murowany z cegieł lub kamieni, rzadziej z drewna (budowle lekkie)^[1]. Pod wpływem przekazywanych obciążeń dochodzi do odkształceń gruntu, co z kolei powoduje osiadanie budowli. W związku z tym dobór odpowiedniego rozwiązania fundamentu (sposobu posadowienia budynku) ma zapewnić:

minimalne i równomierne osiadanie budowli oraz jej stateczność;
właściwą głębokość posadowienia (na warstwie gruntu o odpowiedniej nośności i poniżej głębokości przemarzania gruntu);
łatwość wykonania;
zabezpieczenie budowli przed zawilgoceniem.

Podział fundamentów z uwagi na sposób posadowienia

Bezpośrednie – przekazujące obciążenia na grunt^[2]:
- ławy fundamentowe (pod murami lub szeregiem słupów) ;
- stopy fundamentowe (pod słupami, filarami);
- płyty fundamentowe;
- ruszty fundamentowe (stosowane na gruntach słabonośnych w celu zwiększenia sztywności);
- skrzynie fundamentowe (stosowane na terenach szkód górniczych);
- bloki fundamentowe (najczęściej przyczółki mostowe)
Głębokie – przekazujące obciążenie pośrednio:
- pale fundamentowe^[3]^[4]
  Podział pali ze względu na sposób pracy
  - pale normalne – przekazują obciążenie na grunt przez tarcie na pobocznicy i opór pod stopą pala
  - pale zawieszone – przekazują obciążenie na grunt przez tarcie na pobocznicy pala
  - pale stojące – przekazują obciążenie na grunt przez stopę pala (np. pale oparte stopą na skale)
- studnie fundamentowe
- kesony (wykonywane poniżej poziomu wody)
- ściany szczelinowe/barety
- kolumny
- słupy

Z punktu widzenia Prawa budowlanego fundament może być^[5]:

częścią składową innego, większego obiektu budowlanego, z którym stanowi całość techniczno-użytkową, np. fundament budynku,
samodzielnym obiektem budowlanym – budowlą, np. fundament pod maszynę.

Przypisy