Szczęście Frania (dramat)

Szczęście Frania – komedia Włodzimierza Perzyńskiego w trzech aktach. Prapremiera odbyła się we Lwowie w 1909 r. Utwór został wydany w 1914 r. w zbiorze Młodzieniec o krótkim nazwisku^[1][2].

Ten artykuł dotyczy sztuki teatralnej. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Treść

Inscenizacja w Teatrze Comoedia w Warszawie (1948)

Akcja rozgrywa się w Warszawie w środowisku mieszczańskim. Ubogi chłopiec, Franio, zakochał się w pannie Helenie – córce swych chlebodawców, u których pracuje jako sekretarz. Ponieważ ośmielił się prosić o jej rękę, zmuszony jest opuścić dom i posadę. Tymczasem na jaw wychodzi romans panny Heleny, który niweczy jej szanse na dobre zamążpójście. Franio okazuje jej współczucie i godzi się na małżeństwo z uwiedzioną panną^[1][2].

Inscenizacje (wybór)[3]

Teatr	Rok premiery	Reżyseria
Teatr Praski w Warszawie	1921	Henryk Małkowski
Teatr Miejski w Bydgoszczy	1923	Leon Jaroszyński
Teatr Nowy w Poznaniu	1925	Jerzy Woskowski
	1947	Edward Żytecki
Teatr Polski w Poznaniu	1927
Teatr Narodowy w Warszawie	1928	Aleksander Zelwerowicz
Teatr Jaskółka w Warszawie	1930	Jerzy Gołaszewski
Teatr Komedia w Warszawie	1940	Roman Niewiarowicz
Teatr Popularny w Warszawie	1945	Helena Buczyńska
Teatr Ziemi Pomorskiej w Toruniu	1945	Stanisław Milski
Teatry Miejskie w Częstochowie	1945	Edward Gliński
Teatr Miejski Komedia w Gdyni	1945	Wanda Jarszewska
Teatr Polski w Bygdoszczy	1946	Bronisław Kassowski
Teatr Śląski im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach	1946	Edward Żytecki
	1960	Edward Żytecki
Teatr Polski Bielsko-Cieszyn (następnie Bielsko-Biała)	1947	Stanisław Malatyński
	1952	Czesław Strzelecki
	1963	Henryk Lotar
Teatr Powszechny TUR w Łodzi	1947	Leon Pietraszkiewicz
Teatr Miejski im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu	1947	Andrzej Kuryłło
Objazdowy Teatr Ziemi Opolskiej	1948	Leonia Barwińska, Henryk Barwiński
Teatr Comoedia (MTD) w Warszawie	1948	Zbigniew Koczanowicz
Teatr Miejski w Lublinie	1948	Maksymilian Chmielarczyk
Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie	1948	Janusz Warnecki
Teatr Ziemi Lubuskiej	1949	Hanna Małkowska
	1954	Zbigniew Koczanowicz
Teatr im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku	1950	Stanisława Zbyszewska
	1963	Jerzy Zegalski
Teatr Ziemi Rzeszowskiej	1951	Stefan Michułowicz
Teatr im. Stefana Jaracza Olsztyn-Elbląg	1951	Stanisław Milski
	1968	Stefania Domańska
Teatr Powszechny w Warszawie	1951	Danuta Pietraszkiewicz
Teatr Państwowy w Gnieźnie (następnie Teatr im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie)	1952	Kazimierz Czyński
	1963	Stefan Drewicz
Teatr Wybrzeże w Gdańsku	1953	Juliusz Lubicz-Lisowski
Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie	1954	Kazimierz Biernacki
Teatr Polski w Szczecinie	1954	Kazimierz Brodzikowski
Teatr Dolnośląski w Jeleniej Górze	1954	Kazimierz Czyński
Teatr Aktora w Londynie	1955	Wojciech Wojtecki
Teatry Dramatyczne we Wrocławiu	1956	Stanisław Igar
Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu	1957	Mieczysław Winkler
Teatr im. Stefana Żeromskiego Kielce-Radom	1959	Irena Byrska
Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie	1960	Halina Gallowa
Teatr Dramatyczny w Wałbrzychu	1964	Zbigniew Bessert
Teatr Ziemi Opolskiej	1966	Bronisław Kassowski
Teatr im. Juliusza Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim	1967	Lucyna Tychowa
Bałtycki Teatr Dramatyczny im. Juliusza Słowackiego Koszalin-Słupsk	1968	Stefania Domańska
Teatr Ziemi Pomorskiej w Grudziądzu	1971	Bohdan Czechak
	1984	Ewa Zdzieszyńska
Teatr Ziemi Mazowieckiej w Warszawie	1971	Henryk Mozer
Teatr Powszechny w Łodzi	1971	Roman Sykała
Teatr Polski w Warszawie	1991	Bogdan Baer

Spektakle radiowe

• Szczęście Frania (1952, reż. Jerzy Ronard Bujański)^[4]
• Szczęście Frania (1961, reż. Wiesław Opałek)^[5]
• Szczęście Frania (2019, adapt. Małgorzata Żurakowska)^[6]

Spektakle telewizyjne

• Szczęście Frania (1958, reż. Wanda Laskowska)^[7][8]
• Szczęście Frania (1966, reż. Józef Para)^[9][10]
• Szczęście Frania (1973, reż. Józef Słotwiński)^[11][12]
• Szczęście Frania (2001, reż. Agnieszka Glińska)^[13][14]