Szalwa Cereteli

Szalwa Otari dze Cereteli (gruz. შალვა ოთარის ძე წერეთელი; ros. Шалва Отарович Церетели, Szałwa Otarowicz Cereteli; ur. 1894 w Saczchere, zm. 15 listopada 1955 w Tbilisi) – funkcjonariusz NKWD, generał porucznik, I zastępca ludowego komisarza bezpieczeństwa państwowego Gruzińskiej SRR (1941-1943), zastępca ministra bezpieczeństwa państwowego Gruzińskiej SRR (1948-1949 i 1953).

Szalwa Cereteli

Data i miejsce urodzenia	1894 Saczchere
Data i miejsce śmierci	15 listopada 1955 Tbilisi
Pierwszy zastępca Ludowego Komisarza Spraw Wewnętrznych Gruzińskiej SRR
Okres	od 15/24 sierpnia 1941 do 18 maja 1943
Przynależność polityczna	KPZR
Poprzednik	Nikołaj Ruchadze
Następca	Aleksandr Koczławaszwili
Odznaczenia

Życiorys

1914 wcielony do rosyjskiej armii, 1915 wzięty do austriackiej niewoli, od grudnia 1915 do marca 1916 chorąży w Gruzińskim Legionie w Samsunie. Od 1920 funkcjonariusz Czeki w anektowanej przez Rosję sowiecką Gruzji, następnie w OGPU i NKWD. Od 1918 funkcjonariusz NKWD RFSRR w Moskwie, 1939 szef Wojsk Pogranicznych Zakaukazia. Od 15 sierpnia 1941 do maja 1943 I zastępca ludowego komisarza bezpieczeństwa państwowego Gruzińskiej SRR w stopniu starszego majora, a od 14 lutego 1943 komisarza bezpieczeństwa państwowego III rangi. Od 25 czerwca 1948 do 17 października 1949 zastępca ministra bezpieczeństwa państwowego Gruzińskiej SRR w stopniu generała porucznika (ponownie na tym stanowisku od 27 maja do 15 lipca 1953), równocześnie dowódca Wojsk Pogranicznych Okręgu Gruzińskiego. Współpracownik Ławrientija Berii. W 1939 wraz z Lwem Włodzimirskim, Wieniaminem Gulstem i Aleksandrem Mironowem brał udział w zamordowaniu byłego przedstawiciela pełnomocnego ZSRR w Chinach, kombriga Iwana Bowkun-Ługańca i jego żony. W sierpniu 1953 zwolniony z MWD ZSRR ze względu na nieprzydatność do służby, 13 września 1953 aresztowany, 19 września 1955 skazany przez Izbę Wojskową Sądu Najwyższego ZSRR w Tbilisi na karę śmierci, następnie rozstrzelany. Nie został zrehabilitowany.

Bibliografia

• Nikita Pietrow, Psy Stalina, Warszawa 2012.
• Donald Rayfield, Stalin i jego oprawcy, Warszawa 2009.
• http://shieldandsword.mozohin.ru/VD3462/terr_org/respublik/georgia.htm (ros.)