System Comstocka-Needhama

System Comstocka-Needhama – w entomologii przyjęty sposób numeracji i zapisu żyłkowania skrzydeł owadów, opracowany przez Johna H. Comstocka i George'a Needhama w 1898. Teoria wyjaśniająca rzekome powstawanie żyłek została potem obalona przez Frederica Charlesa Frasera(inne języki)^[1], ale system Comstocka-Needhama pozostał w użyciu.

Główne żyłki przebiegające wzdłuż osi skrzydła owada mają, w systemie Comstocka-Needhama, różne nazwy; idąc w kierunku od przodu do tyłu:

• C (costa) – żyłka żebrowa (kostalna)
• Sc (subcosta) – żyłka podżebrowa (subkostalna)
• R (radius) – żyłka promieniowa
• M (media) – żyłka średnia (medialna)
• Cu (cubitus) – żyłka łokciowa (kubitalna)
• A (anal) – żyłka analna

Przypisy

1. Fraser FC. A note on the fallaciousness of the theory of pretracheation in the venation of Odonata. Proc. Roy. Ent. Soc. London (A) 13: 60-70 (1938)

Bibliografia

• Charles A. Triplehorn, Norman F. Johnson: Borror and DeLong's introduction to the study of insects. 7. Auflage. Thomson Brooks/Cole, 2005, ISBN 0-03-096835-6.

Encyklopedie internetowe (anatomical terminology):

• Britannica: topic/Comstock-Needham-system