Sylwan (czasopismo)

„Sylwan” – czasopismo naukowe z zakresu nauk leśnych, organ naukowy Polskiego Towarzystwa Leśnego (PTL). Jest najstarszym leśnym czasopismem naukowym wydawanym obecnie na świecie, ukazuje się z małymi przerwami od 1820 r.^[1][2]

Sylwan

Częstotliwość	miesięcznik
Państwo	Polska
Adres	ul. Bitwy Warszawskiej 1920 r. nr 3 02-362 Warszawa
Wydawca	Polskie Towarzystwo Leśne
Tematyka	nauki leśne
Język	PL (tytuł, pełna treść), EN (title, abstract)
Pierwszy numer	1820
Redaktor naczelny	prof. dr hab. Wojciech Grodzki
Średni nakład	1200 egz.
Format	PDF
ISSN	0039-7660
Strona internetowa

Strona tytułowa numeru 1 z 1820

Pismo pełni ważną rolę edukacyjną i popularyzatorską, podnosząc poziom wiedzy leśników oraz naukową, stale publikując wyniki najnowszych badań z różnych dziedzin nauk leśnych. Okładkę i stronę tytułową najstarszych wydań oraz zeszytów od 1953 r. zdobi rycina twarzy Silvanusa – rzymskiego bożka lasów i dzikiej przyrody. Przez cały okres wydawania opublikowano w Sylwanie około 13,5 tysiąca rozpraw naukowych, artykułów i doniesień^[1].

Historia

Okres I (1820-1858)

Inicjatorami utworzenia czasopisma byli ówcześni organizatorzy służby lasów rządowych na terenie Królestwa Polskiego (Kongresowego), pozostającego pod zaborem rosyjskim: Ludwik August Plater-Broel, dyrektor generalny lasów rządowych, Juliusz Brincken, naczelny nadleśniczy i Hipolit Cieleski, sekretarz Wydziału Lasów Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu.

W początkowym okresie istnienia w Sylwanie ukazały się 34 roczniki czasopisma w 24 tomach. Zamieszczano w nim rozprawy naukowe z zakresu leśnictwa, zarządzenia Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu, sprawującej nadzór nad lasami rządowymi i protektorat nad czasopismem, informacje o administracji lasów rządowych Królestwa Kongresowego oraz kalendarz leśny. Publikowano prace ze wszystkich dziedzin leśnictwa, zwłaszcza dotyczące metod zagospodarowania lasu, oparte często na publikacjach leśników niemieckich, szwajcarskich i francuskich. Po powstaniu listopadowym, pozbawiony poparcia rządowego, Sylwan zaczął ukazywać się nieregularnie i z przerwami. Od 1835 do 1858 roku, kiedy to przestał się ukazywać przez okres kolejnych 24 lat, był wydawany przez prywatną spółkę leśników.^[1][3]

Okres II (1883-1939)

Pismo zostało reaktywowane w Galicji jako organ Galicyjskiego Towarzystwa Leśnego, utworzonego w 1882 roku. W tym okresie treści Sylwana obejmowały m.in.: utrzymanie stanu lasu i podniesienie poziomu gospodarki leśnej w Galicji, pogłębianie wiedzy fachowej oraz dbałość o interesy zawodowe leśników. W Sylwanie publikowano artykuły dotyczące przyrodniczych podstaw leśnictwa i hodowli lasu, ekonomiki i polityki leśnej, zagadnień urządzeniowych i dendrometrycznych, ochrony lasu, ochrony przyrody oraz użytkowania i transportu w lesie, a także materiały z historii leśnictwa oraz aktualności z dziedziny leśnictwa z innych krajów europejskich. Na ogólnopolskim zjeździe leśników w 1907 r. uznano czasopismo za nieoficjalny organ leśników wszystkich zaborów. I wojna światowa spowodowała przerwę w wydawaniu.

Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę, w związku ze zmianami w organizacji Galicyjskiego Towarzystwa Leśnego, w 1919 r. Sylwan stał się na krótko organem Małopolskiego Towarzystwa Leśnego, a od 1925 r. – Polskiego Towarzystwa Leśnego z siedzibą we Lwowie i z zasięgiem na cały kraj. Od roku 1936 Sylwan zaczął się ukazywać w dwóch seriach: A - rozprawy naukowe i B - artykuły i sprawy Towarzystwa. Czasopismo kontynuowało zadania wytyczone w poprzednim okresie, reprezentowało interesy leśników i właścicieli lasów prywatnych. Rosła też jego rola jako miejsca druku rozpraw naukowych, zwłaszcza od połowy lat dwudziestych XX w., kiedy to wydrukowano w nim 8 prac doktorskich i habilitacyjnych, w większości ze Lwowa.

Łącznie w okresie 1883–1939 ukazało się 57 roczników Sylwana, o kolejnej numeracji 1−57, bez nawiązywania do numeracji z poprzedniego okresu. Wydawanie pisma przerwała II wojna światowa.^[1][3]

Okres III (od 1947)

Pierwszy zeszyt po II wojnie światowej ukazał się w Krakowie jako kwartalnik Polskiego Naukowego Towarzystwa Leśnego. Zmieniono numerację roczników Sylwana, tak aby stanowiła kontynuację od 1 rocznika z 1820 roku. Od 1955 roku Sylwan był wydawany jako miesięcznik Wydziału Nauk Rolniczych PAN i Polskiego Towarzystwa Leśnego, a od 1966 r. – ponownie tylko Polskiego Towarzystwa Leśnego. W całym trzecim okresie, do końca 2020 roku, ukazały się 74 roczniki czasopisma.

W roku jubileuszu 200-lecia czasopisma ukazał się specjalny numer (12/2020), prezentujący zarówno historię czasopisma jak i przegląd jego bogatego dorobku w najważniejszych dziedzinach nauk leśnych i przyrodniczych: hodowli lasu, ochrony lasu, ochrony przyrody, urządzania i użytkowania lasu.^[1][3]

Cytowalność

Sylwan jest indeksowany przez Science Citation Index Expanded (SciSearch), Journal Citation Reports/Scence Edition, CAB International oraz Polish Scientific Journal Contents, IndexCopernicus Journal Master List. Według Journal Citation Reports, pismo miało w 2019 r. impact factor 0,624^[2]. Aktualna ranga (2024) na liście Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego wynosi 70 punktów^[4].

Przypisy

1. Grzywacz A. 2020. Zarys historii rozwoju wydawniczego leśnego czasopisma naukowego „Sylwan” (1820−2020). Sylwan 164 (12): 955-979, DOI: https://doi.org/10.26202/sylwan.2020097
2. Grodzki W. 2020. Obecne i przyszłe wyzwania dla „Sylwana” wobec 200 lat jego tradycji. Sylwan 164 (12): 990-995, DOI: https://doi.org/10.26202/sylwan.2020118
3. Szewczykiewicz J. 2016. Polskie czasopisma z dziedziny nauk leśnych w światowych bazach danych oraz ich ocena parametryczna na przykładzie czasopism wydawanych przez Instytut Badawczy Leśnictwa. Rozprawa doktorska, Sękocin Stary 2016.
4. Wykaz czasopism naukowych i recenzowanych materiałów z konferencji międzynarodowych. 5 stycznia 2024. [dostęp 2024-10-11].

Linki zewnętrzne

• Strona internetowa czasopisma „Sylwan”
• Zdigitalizowane wydania czasopisma „Sylwan” opublikowane w Wielkopolskiej Bibliotece Cyfrowej