Styl preriowy

Styl preriowy (ang. Prairie School) – styl w architekturze, a także w sztuce ogrodowej. Ukształtował się pobudzony ruchem Arts and Crafts. Styl preriowy w architekturze zainspirowany został w latach 1900–1916 przez Louisa H. Sullivana, a rozwijał go w swoich projektach Frank Lloyd Wright. Był próbą rozwinięcia rodzimego północnoamerykańskiego stylu architektury, który nie łączył elementów projektowych i estetyki z wcześniejszymi stylami europejskiej architektury klasycznej. Nazwa preriowy wynika z dominującej poziomości większości budynków, która odzwierciedla szerokie, płaskie, bezdrzewne przestrzenie środkowo-zachodnich Stanów Zjednoczonych.

Dom Franka Lloyd Wrighta, Oak Park, Illinois, USA

Cechy charakterystyczne

Nurt preferował szerokie widoki horyzontalne oraz miał za zadanie podkreślać unikatowy charakter krajobrazu. Przejawiał również pogardę dla geometryzacji.

Bibliografia

• Agata Zachariasz: Zieleń jako współczesny czynnik miastotwórczy ze szczególnym uwzględnieniem roli parków publicznych. Kraków: Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej, 2006. ISSN 0860-097X. Brak numerów stron w książce

Kontrola autorytatywna (styl architektoniczny):

• LCCN: sh85106076
• J9U: 987007531650905171

Encyklopedie internetowe:

• Britannica: art/Prairie-style