Remove ads
Stuart Fergusson Victor Sutcliffe (ur. 23 czerwca 1940 w Edynburgu[1], zm. 10 kwietnia 1962 w Hamburgu[2]) – brytyjski malarz i muzyk, znany przede wszystkim jako pierwszy basista The Beatles. Często określany jest mianem „Piątego Beatlesa”
| Imię i nazwisko |
Stuart Fergusson Victor Sutcliffe |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Przyczyna śmierci | |
| Instrumenty |
gitara basowa |
| Gatunki | |
| Zawód |
malarz, muzyk |
| Aktywność |
1959–1962 |
| Instrument | |
| Höfner President Bass | |
| Zespoły | |
| The Quarrymen, The Beatles | |
| Strona internetowa | |
Pochodził z zamożnej rodziny[1]. Od wczesnych lat młodości pasjonował się sztuką, sam dużo rysował[1]. W dorosłym życiu jego ulubionym malarzem był Nicolas de Staël. Studiował w Liverpool College of Art[3]. Przed rozpoczęciem kariery muzycznej pracował jako kreator wnętrz, zaprojektował m.in. bar kawowy „Jacaranda”, którego właścicielem był Allan Williams, późniejszy impresario zespołu The Silver Beatles[3].
W kwietniu 1959 został basistą zespołu The Quarrymen[4]. W kwietniu 1960 wraz ze swoim szkolnym przyjacielem, Johnem Lennonem, zaproponował zmianę nazwy grupy na Beetles (w hołdzie dla Buddy’ego Holly’ego i jego formacji The Crickets), która później została przekształcona w The Silvers Beatles, a następnie w The Beatles. Grał na gitarze basowej Höfner President Bass[5], jednak za swoje występy nie zdobywał uznania pozostałych członków zespołu[6]. Ze względu na swoją nieśmiałość często na koncertach grał stojąc tyłem do publiczności[6]. W 1960 odbył z zespołem serię koncertów w Hamburgu, po czym – sprowokowany m.in. otwartym konfliktem z Paulem McCartneyem[7] – rozstał się z formacją i kontynuował karierę malarską, podejmując naukę w szkole artystycznej w Hamburgu[8]. Zamieszkał tam ze swoją żoną, malarką i fotografką Astrid Kirchherr, pomysłodawczynią charakterystycznych fryzur Beatlesów[9] i autorką ich pierwszych profesjonalnych zdjęć.
W 1960, jeszcze przed odejściem z The Beatles, brał udział w bójce z gangsterami, w której doznał urazu głowy[10]. Zmarł 10 kwietnia 1962 na udar mózgu, który najpewniej był spowodowanymi obrażeniami odniesionymi w bójce sprzed dwóch lat[11].
Został uwieczniony na okładce płyty Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band. Poświęcony jest mu film Stuart Sutcliffe: The Lost Beatle. O latach występów zespołu The Beatles w Hamburgu oraz przyjaźni między Lennonem a Sutcliffem opowiada także film Backbeat.
Remove ads
Album kompilacyjny The Beatles Anthology 1, wydany w 1995, zawierał wczesne nagrania zespołu z pierwszych lat ich działalności. Sutcliffe gra na gitarze basowej w trzech utworach nagranych w 1960 roku. Są to „Hallelujah, I Love Her So”, „You’ll Be Mine” i „Cayenne”[12]. Ponadto jego zdjęcie jest przedstawione w prawym górnym rogu płyt Anthology 1[13] i Anthology 3[14].
W 2011 r. spadkobiercy Sutcliffe’a wydali niepublikowane wcześniej nagranie piosenki Elvisa Presleya „Love Me Tender” w wykonaniu Stuarda Sutcliffe'a, nagrane w 1961 roku[15]. Autentyczność nagrania była mocno dyskutowana.
Remove ads
Remove ads
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Remove ads