Struganie

Struganie, gwarowo heblowanie - metoda obróbki skrawaniem polegająca na wiórowym usuwaniu materiału przez jednoostrzowe narzędzie wykonujące ruch prostoliniowy przerywany^[1].

Klasyfikacja

Ze względu na ruch narzędzia i przedmiotu obrabianego wyróżnia się trzy rodzaje strugania^[1]:

• struganie wzdłużne - narzędzie i przedmiot obrabiany poruszają się w tym samym kierunku, wykonywane na strugarkach wzdłużnych;
• struganie poprzeczne - narzędzie wykonuje ruch roboczy prostopadle do skokowo poruszającego się przedmiotu obrabianego, wykonywane na strugarkach poprzecznych;
• struganie pionowe (dłutowanie) - detal porusza się jak w struganiu poprzecznym, a narzędzie wykonuje ruch roboczy w kierunku pionowym, wykonywane na dłutownicach.

Struganie i dłutowanie stosuje się do wykonywania otworów, krzywek, uzębienia kół zębatych oraz do obróbki zgrubnej powierzchni płaskich i kształtowych.

W stolarstwie i ciesielstwie stosuje się również struganie narzędziem ręcznym zwanym strugiem.

Przypisy

1. Edmund Tasak: Obróbka ubytkowa i spajanie. Kraków: Wydawnictwo Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica, 2001. Brak numerów stron w książce