Stefano Erardi

Stefano Erardi (ur. 1630, zm. 1716) – maltański malarz, którego prace można spotkać w wielu maltańskich kościołach. Jego styl określany jest jako późny manierystyczny lub barokowy.

Stefano Erardi

Data i miejsce urodzenia	1630 Valletta, Malta
Data i miejsce śmierci	1716 Malta
Narodowość	maltańska
Dziedzina sztuki	malarstwo
Epoka	manieryzm lub barok

Biografia

„Pokłon Trzech Króli” (1667), kaplica języka Niemiec, katedra św. Jana, Valletta

Stefano Erardi urodził się w Valletcie w 1630; był synem Sebastiano Erardiego i Paulicy Xerri. Jego młodszy brat Pietro był również artystą. Erardi poślubił Caterinę Buttigieg, ich syn Alessio Erardi także został malarzem^[1].

Jego prace mogą być klasyfikowane jako przykłady późnego manieryzmu lub wczesnego baroku. Manieryzm był już niemodny w czasie życia Erardiego, lecz artysta zaznajomił się z tym stylem studiując malarstwo w maltańskich kościołach i prywatnych kolekcjach^[1]. Erardi mógł również być pod wpływem prac barokowych artystów, takich jak Caravaggio^[2], Domenichino oraz Guido Reni^[3].

Styl Erardiego był preferowany przez władze cywilne, jak również kościelne, stąd wiele jego prac można znaleźć w kościołach oraz prywatnych kolekcjach na Malcie. Erardi miał także powiązania zawodowe z Sycylią, Neapolem i Rzymem, stworzone przez Zakon św. Jana oraz kościół^[1].

Prace

„Chrystus i Samarytanka” (data nieznana), Narodowe Muzeum Sztuk Pięknych w Valletcie

Prace, wykonane przez Erardiego znaleźć można w budynkach wielu kościołów na Malcie oraz Gozo. Kilka wybitnych obrazów jest jemu przypisywanych, są to m.in. „Pokłon Trzech Króli” (1667) w kaplicy języka Niemiec w katedrze św. Jana w Valletcie, „Matka Boża z Dzieciątkiem Jezus” w katedrze w Mdinie, oraz „Św. Zyta i św. Jakub” i „Św. Barbara” w katedrze na Gozo. Kilka kościołów w Valletcie posiada obrazy Erardiego, są to kościół św. Pawła Rozbitka, kościół Jezuitów, oraz kościoły Our Lady of Pilar, Matki Bożej, św. Mikołaja i św. Rocha^[1].

Inne prace tego malarza znajdują się w kościołach parafialnych w Birgu, Birkirkarze, Bormli^[3], Kirkop, Moście, Msidzie, Naxxar(inne języki), Qormi, Qrendi, Safi, Sannat, Victorii (Gozo) oraz Żurrieq, jak też w sanktuarium Matki Bożej w Mellieħa i licznych innych kościołach i kaplicach^[1][4].

Muzeum Wignacourta w Rabacie, Narodowym Muzeum Sztuk Pięknych^[5] oraz w Inquisitor's Palace w Birgu także są w posiadaniu prac tego artysty^[1].