Stefan Mrozek

Stefan Mrozek (ur. 24 sierpnia 1892 w Kuczkowie, zm. 23 sierpnia 1944 w Murnau) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Stefan Mrozek

podpułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia	24 sierpnia 1892 Kuczków
Data i miejsce śmierci	23 sierpnia 1944 Murnau
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Cesarstwa Niemieckiego Wojsko Polskie
Jednostki	3 pułk piechoty Grupy Grodzieńskiej
Stanowiska	dowódca pułku
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa kampania wrześniowa Obrona Lwowa 1939
Odznaczenia

Życiorys

Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia porucznika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919^[1], a następnie do stopnia kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923^[2][3]. W 1923, 1924 był oficerem 43 pułku piechoty w Dubnie^[4][5]. W 1928 był oficerem 4 pułku piechoty Legionów w Kielcach^[6]. 17 grudnia 1931 roku został awansowany na majora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1932 roku i 7. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[7]. W marcu 1932 został przeniesiony do 81 pułku piechoty w Grodnie na stanowisko dowódcy batalionu^[8][9]. W kwietniu 1935 został przesunięty na stanowisko kwatermistrza pułku^[10]. W 1939 w dalszym ciągu pełnił służbę w 81 pp na stanowisku II zastępcy dowódcy pułku (kwatermistrza)^[11]. Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 50. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[12].

Po wybuchu II wojny światowej w trakcie kampanii wrześniowej został dowódcą 3 pułku piechoty Grupy Grodzieńskiej, a następnie dowódcą odcinka południowego obrony Lwowa^[13]. Został wzięty przez Niemców do niewoli i był osadzony w Oflagu VII A Murnau, gdzie zmarł 23 sierpnia 1944^[14] i został pochowany na cmentarzu przy tamtejszym kościele św. Mikołaja^[15].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 4642 (1922)^[16][17]
• Krzyż Walecznych
• Złoty Krzyż Zasługi (19 marca 1936)^[18][19]

Przypisy

1. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 422.
2. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 366.
3. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 201.
4. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 251.
5. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 232.
6. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 20.
7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 18 grudnia 1931 roku, s. 399.
8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 232.
9. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 39, 609.
10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 18 kwietnia 1935 roku, s. 37.
11. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 644.
12. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 18.
13. Artur Leinwand: Obrona Lwowa we wrześniu 1939 roku. lwow.com.pl. [dostęp 2016-12-04].
14. Stefan Majchrowski: Za drutami Murnau. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1970, s. 150.
15. Stefan Mrozek. nieobecni.com.pl. [dostęp 2015-07-27].
16. Radwański 1929 ↓, s. 27.
17. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 18 lutego 1922 roku, s. 103.
18. M.P. z 1936 r. nr 66, poz. 131 „za zasługi w służbie wojskowej”.
19. Zarządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 1, s. 1, 19 marca 1936.

Bibliografia

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Leon Radwański: Zarys historii wojennej 62-go Pułku Piechoty Wielkopolskiej. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.