Stefan Michno

Stefan Michno, ps. „Mirski”^[1] (ur. 24 grudnia 1893 w Brzeźnicy, zm. 30 października 1974) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Stefan Michno

„Mirski”

podpułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia	24 grudnia 1893 Brzeźnica
Data śmierci	30 października 1974
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie Polskie Siły Zbrojne
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	PKU Nowy Sącz
Stanowiska	komendant PKU
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa kampania wrześniowa
Odznaczenia

Życiorys

Urodził się 24 grudnia 1893 w Brzeźnicy, w ówczesnym powiecie wadowickim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Wincentego^[1].

1 grudnia 1924 został mianowany majorem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 i 215. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[2]. Z dniem 1 maja 1925 został przydzielony do Oddziału I Sztabu Generalnego na stanowisko referenta^[3]. W czerwcu 1933 został przeniesiony z Departamentu Uzupełnień Ministerstwa Spraw Wojskowych^[4] do Powiatowej Komendy Uzupełnień Nowy Sącz w celu odbycia praktyki w służbie uzupełnień^[5]. Po przeniesieniu ppłk. Pawła Jurackiego w stan spoczynku (30 listopada 1933) pełnił obowiązki komendanta PKU Nowy Sącz. W czerwcu 1934 został zatwierdzony na stanowisku komendanta^[6]. W lipcu 1935 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr V^[7]. W tym samym roku został przeniesiony w stan spoczynku.

W czasie kampanii wrześniowej 1939 był szefem sztabu Grupy „Dniestr”.

Zmarł 30 października 1974^[8] . Został pochowany na cmentarzu South Ealing w Londynie^[8] .

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari (23 lutego 1921)^[9]
• Krzyż Niepodległości (6 czerwca 1931)^[10]
• Krzyż Walecznych (dwukrotnie^[11]
• Złoty Krzyż Zasługi^[11]
• Medal Zwycięstwa („Médaille Interalliée”)^[12]
• Odznaka Pamiątkowa Więźniów Ideowych^[1]

Przypisy

1. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-01-01]..
2. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 735.
3. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 123, 177.
4. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 28, 441.
5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 131.
6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 150.
7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935 roku, s. 90.
8. Żołnierze Niepodległości ↓.
9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 26 marca 1921 roku, s. 534.
10. M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
11. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 28.
12. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 123.

Bibliografia

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Żołnierze Niepodległości. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2021-01-13].