Nazwa naukowa rodzaju pochodzi od greckich słów άρθρων (arthron – staw) i ποδιών (podion – stópka, nóżka) i odnosi się do występujących u tych roślin członowanych szypułek[6]. Polska nazwa rodzaju jest dosłownym tłumaczeniem nazwy naukowej; w dyskusji na temat polskiego nazewnictwa botanicznego stawonóżka wskazywana była jako przykład dziwoląga językowego, powstałego w wyniku stosowania dosłownego tłumaczenia nazw łacińskich[7].
Kwiat stawonóżki czepnej z widocznymi owłosionymi nitkami pręcików i owłosionymi wyrostkami
Obupłciowe, promieniste, zebrane od 1 do 9 w każdym węźle groniastego lub wiechowatego kwiatostanu, niekiedy położone jednostronnie[6]. Szypułki rozpostarte do zwisłych, zwykle członowane[6]. Listki okwiatu wolne, rozpostarte do odgiętych, jasnoniebieskie, fioletowe lub białe[6], w zewnętrznym okółku wąskie, w wewnętrznym szersze[8], eliptyczne do okrągłych[6], często o kędzierzawych lub krótko frędzlowatych brzegach[8]. Sześć pręcików o nitkach częściowo lub na całej długości gęsto owłosionych, niekiedy z owłosionymi wyrostkami. Pylniki krótsze od nitek, równowąskie[6], pękające do wewnątrz[8] przez wzdłużne szczeliny, zwijające się po wypuszczeniu pyłku[6]. Zalążnia siedząca[8], górna, trójkomorowa, zawierająca do 5 zalążków w każdej komorze[6]. Szyjka słupka nitkowata[8].
Rodzaj z grupy Arthropodium w podrodzinie Lomandroideae rodziny szparagowatych (Asparagaceae)[10][2]. W systemie Takhtajana z 1997 roku zaliczany do plemienia Alectorurideae w rodzinie Anthericaceae[11]. Przez niektórych botaników do rodzaju Arthropodium włączane są gatunki zaliczane do rodzaju Dichopogon, wyróżniające się jedynie nieowłosionymi nitkami pręcików[9][6].
Bulwy korzeniowe gatunków Arthropodium cirratum, A. milleflorum, A. minus i A. strictum są jadalne[12]. Były tradycyjnie wykorzystywana jako źródło pożywienia przez niektóre grupy aborygenów australijskich. Spożywane były na surowo lub pieczone[13]. Jadalne są również kwiaty[13].
Ze względu na przyjemnie pachnące kwiaty, przyciągające owady, A. milleflorum jest uprawiana w Australii jako roślina ogrodowa, wykorzystywana do masowych nasadzeń na łąkach, obrzeżach ścieżek, skalniakach lub pod drzewami. Jest łatwa w utrzymaniu, mrozoodporna i ma stosunkowo małe zapotrzebowanie na wodę[13]. Podobne zastosowanie znajduje pochodząca z Nowej Zelandii stawonóżka czepna[14].
Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI:10.1371/journal.pone.0119248, PMID:25923521, PMCID:PMC4418965 [dostęp 2021-03-05](ang.).
Ludmiła Karpowiczowa (red.):Słownik nazw roślin obcego pochodzenia łacińsko-polski i polsko-łaciński.Warszawa:Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego,1973,s.86.
Alexander S.George (red.):Flora of Australia.T.45:Hydatellaceae to Liliaceae.Canberra:Australian Government Publishing Service,1987,s.341. ISBN0-644-04356-3.
Doroszewska Alina, Piekiełko-Zemanek Alicja, Zemanek Bogdan.Wznowienie prac nad słownikiem nazw polskich roślin obcego pochodzenia.„Wiadomości Botaniczne”.27(4),s.295-298,1983.
GeorgeBentham,Ferdinandvon Mueller:Flora Australiensis: a description of the plants of the Australian Territory.T.7:Roxburghiaceae to Filices.Cambridge:Cambridge University Press,1878 (2011),s.55-60. ISBN978-1-108-03744-0.
Parks Australia Australian National BotanicP.A.A.N.B.GardensParks Australia Australian National BotanicP.A.A.N.B., Arthropodium milleflorum - Growing Native Plants [online], www.anbg.gov.au [dostęp 2022-01-12](ang.).
