Loading AI tools
polski działacz demokratyczny i niepodległościowy Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Józef Frankowski (ur. 17 luty 1835[1] w Liwkach Szlacheckich, zm. 18 września 1899 we Lwowie) – działacz demokratyczny i niepodległościowy, powstaniec styczniowy, członek tajnego Rządu Narodowego.
Stanisław Frankowski (1899) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce spoczynku | |
Narodowość | |
Rodzice |
Feliks Frankowski (ojciec) |
Krewni i powinowaci |
Jan Józef Frankowski (brat) |
Był synem podlaskiego ziemianina Feliksa i Julii z Marcinkiewiczów, starszy brat Jana Józefa i Leona Frankowskich. Kształcił się w Gimnazjum Realnym, Instytucie Szlacheckim, a następnie w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie[2]. Był jednym z głównych działaczy konspiracyjnego stowarzyszenia Apolla Korzeniowskiego, Współuczestniczył w zorganizowaniu i uruchomieniu pierwszej tajnej drukarni w Warszawie. Wraz z braćmi inicjator, a następnie współpracownik tajnego pisma Strażnica, którego pierwszy numer ukazał się 6 V 1lI 1860; później objął redakcję Agaton Giller[2]. Organizował i uczestniczył w manifestacjach patriotyczno-religijnych w latach poprzedzających wybuch powstania styczniowego[3]. W 1861 został wybrany na komisarza narodowego zaboru pruskiego, od jesieni 1862 był komisarzem województwa mazowieckiego, a od marca 1863 województwa kaliskiego[4]. Działał w organizacjach lewicowych tzw. „czerwonych”. W XII 1862 brał udział w zjeździe komisarzy w Głuchówku pod Skierniewicami, zainicjowanym przez brata Leona – komisarza lubelskiego. Tematem spotkania była bezczynność Komitetu Centralnego wobec wieści o przygotowującej się na styczeń brance. W związku z powyższym, po burzliwej dyskusji, zażądano od KC wydania rozkazu wybuchu powstania w chwili rozpoczęcia branki, grożąc, że w razie braku przychylności KC do ich postulatu, powstanie będzie przez organizację prowincjonalną rozpoczęte[1]. Po wybuchu powstania, pomimo swej ułomności fizycznej – był garbaty, brał udział w walkach z bronią w ręku, m.in. 10 II 1863, w potyczce pod Ciepielinami (pow. pułtuski)[2][1]. Od września 1863 był jednym z członków Rządu Narodowego, który od daty powstania nazywany był „wrześniowym”[2].
Po upadku Powstania Styczniowego wyemigrował do Francji, gdzie został w wyniku prowokacji rosyjskiej zamieszany w aferę ze sfałszowanymi listami zastawnymi i aresztowany. W wyniku osobistej interwencji cesarskiego kuzyna Hieronima Napoleona Bonaparte u Napoleona III, odzyskał wolność, jednakże został wydalony z Francji[1][2][3] Wówczas w 1880 powrócił do kraju i osiadł w Galicji[5]. Dotknięty zupełną ślepotą i nieuleczalną głuchotą przebywał i zmarł w Zakładzie dla nieuleczalnie chorych im. Antoniego i Walerii Bilińskich we Lwowie.[3][6] Jego prochy spoczęły na lwowskim Cmentarzu Łyczakowskim[7][8].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.