Stanisław Perkowicz

Stanisław Perkowicz (ur. 19 listopada 1891, zm. 30 listopada 1925) – kapitan piechoty Wojska Polskiego.

Stanisław Perkowicz

kapitan piechoty
Data urodzenia	19 listopada 1891
Data śmierci	30 listopada 1925
Przebieg służby
Lata służby	1917-1925
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego Wojsko Polskie
Jednostki	3 Dywizja Strzelców Polskich Nowogródzki Pułk Strzelców Kowieński Pułk Strzelców 86 Pułk Piechoty
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka
Późniejsza praca	wójt gminy
Odznaczenia

Życiorys

W latach 1917–1918 był oficerem 3 Dywizji Strzelców Polskich w Rosji. W latach 1919–1920, w czasie wojny z bolszewikami, walczył w szeregach Nowogródzkiego Pułku Strzelców. Był dowódcą 1 kompanii karabinów maszynowych. Wyróżnił się 11 października 1919 roku w walkach nad rzeką Ptycz^[1]. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w Kowieńskim Pułku Strzelców^[2]. W latach 1921–1924 pozostawał na etacie przejściowym, a następnie w stanie nieczynnym pełniąc funkcję przedstawiciela Ministerstwa Spraw Wojskowych przy Powiatowej Komisji Nadawczej w Duniłowiczach. Do jego obowiązków należały sprawy osadnictwa wojskowego. Pozostawał wówczas w ewidencji 86 pułku piechoty w Mołodecznie^[3][4]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 308. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[5]. 31 marca 1924 roku awansował na kapitana ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 roku i 202. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[6]. Z dniem 1 lipca 1924 roku został przydzielony z PKN Wilejka-Duniłowicze do macierzystego pułku w Mołodecznie^[7]. Z dniem 31 sierpnia tego roku został przeniesiony w stan nieczynny na okres 12 miesięcy bez prawa do poborów^[8].

Po zwolnieniu z wojska był wójtem gminy Mańkowicze. Został zamordowany przez nieznanych sprawców 30 listopada 1925 roku na drodze z Mańkowicz do Duniłowicz, gdy przewoził do urzędu skarbowego 5300 złotych^[9].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 4116 – 3 lutego 1922 roku^[10]
• Krzyż Walecznych – trzykrotnie (po raz pierwszy w 1921^[11])
• Medal Niepodległości – pośmiertnie 25 lipca 1933 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”^[12]
• Medal Międzysojuszniczy „Médaille Interalliée”

Przypisy

1. Jędrzejczyk 1930 ↓, s. 7, 12, 13, 59.
2. Spis oficerów 1921 ↓, s. 207, 812.
3. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 373, 424.
4. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 367.
5. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 76.
6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 2 kwietnia 1924 roku, s. 174.
7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 73 z 30 lipca 1924 roku, s. 416.
8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 88 z 30 sierpnia 1924 roku, s. 498.
9. Tragiczny zgon śp. kpt. rez. Stanisława Perkowicza. „Polska Zbrojna”. 341, s. 4, 1925-12-12. Warszawa.
10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 18 lutego 1922 roku, s. 110.
11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 40 z 23 listopada 1921 roku, s. 1535.
12. M.P. z 1933 r. nr 171, poz. 208.

Bibliografia

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
• Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
• Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Ludwik Jędrzejczyk: Zarys historii wojennej 80-go Pułku Strzelców Nowogródzkich. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1930, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.