Stanisław Mielcarek

Stanisław Mielcarek (ur. 14 września 1920 w Chorobrowie, zm. 20 czerwca 1942) – kapral radiooperator Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii, kawaler Virtuti Militari.

Stanisław Mielcarek

kapral
Data i miejsce urodzenia	14 września 1920 Chorobrów
Data śmierci	20 czerwca 1942
Przebieg służby
Formacja	Polskie Siły Powietrzne
Jednostki	300 Dywizjon Bombowy
Stanowiska	radiooperator
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Odznaczenia

Życiorys

Urodził się 14 września 1920 w Chorobrowie^[1][2], w rodzinie Stanisława (ur. 9 października 1890 w Poznaniu), kapitana administracji (piechoty) Wojska Polskiego, oficera Batalionu KOP „Żytyń”, komendanta placu Biała Podlaska, więźnia obozu koncentracyjnego Oranienburg, odznaczonego Krzyżem Walecznych i Srebrnym Krzyżem Zasługi^{[3][4][5][6][7]}.

Był bratem Józefa (1917–1941), porucznika pilota^{[8][9][10] [11][12]} i Władysława (1922–1992), sierżanta pilota 308 Dywizjonu Myśliwskiego Krakowskiego, odznaczonego Krzyżem Walecznych^{[13] [11][14]}.

W czasie II wojny światowej należał do personelu latającego 300 Dywizjonu Bombowego Ziemi Mazowieckiej^{[14][1][14][12]}. 20 czerwca 1942 zginął śmiercią lotnika. Został pochowany na brytyjskim cmentarzu wojskowym we wsi Sage, w gminie Großenkneten^[14][12].

Załoga samolotu Vickers Wellington nr A 1256, której był członkiem została zestrzelona w locie bojowym na bombardowanie Emden przez nocnego myśliwca między Riepe a Simonswolge^[12].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 9598^[14]
• Krzyż Walecznych trzykrotnie^[1]
• Medal Lotniczy^[1]
• Polowa Odznaka Radiotelegrafisty nr 182^[12]

Przypisy

1. Mielcarek Stanisław. Fundacja Historyczna Lotnictwa Polskiego. [dostęp 2023-12-14].
2. Wykaz poległych 1952 ↓, s. 312, tu podano, że urodził się we wsi Czenin, w powiecie jarocińskim, ale chodzi o wieś Czermin w powiecie pleszewskim, w której urodził się brat Józef.
3. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 302, 588.
4. Mielcarek 1945 ↓, s. 51, 58.
5. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-01-01]..
6. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 68, 907.
7. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-01-01]..
8. Wykaz poległych 1952 ↓, s. 312.
9. Krzystek i Krzystek 2012 ↓, s. 387-388.
10. Mielcarek Józef ↓.
11. Mielcarek 1945 ↓, s. 58.
12. Cumft i Kujawa 1989 ↓, s. 391.
13. Mielcarek Władysław ↓.
14. Krzystek i Krzystek 2012 ↓, s. 388.

Bibliografia

• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939-1946. Londyn: Instytut Historyczny im. gen. Sikorskiego, 1952.
• Olgierd Cumft, Hubert Kazimierz Kujawa: Księga lotników polskich poległych, zmarłych i zaginionych 1939-1946. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989. ISBN 83-11-07329-5.
• Mielcarek Józef. Fundacja Historyczna Lotnictwa Polskiego. [dostęp 2022-01-01].
• Mielcarek Władysław. Fundacja Historyczna Lotnictwa Polskiego. [dostęp 2022-01-01].
• Tadeusz Jerzy Krzystek, Anna Józefa Krzystek: Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii w latach 1940-1947 łącznie z Pomocniczą Lotniczą Służbą Kobiet (PLSK-WAAF). Sandomierz: Stratus, 2012. ISBN 978-83-61421-59-7.
• Stanisław Mielcarek: Własne uwagi w działaniach wojennych w roku 1939. [w:] B.I.106h [on-line]. IPMS, 1945. [dostęp 2022-01-01].
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.