Stanisław Kwapniewski

Stanisław Witold Kwapniewski (ur. 23 stycznia 1890 w Nowym Targu, zm. 1969) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Stanisław Kwapniewski

Stanisław Kwapniewski (przed 1934)
podpułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia	23 stycznia 1890 Nowy Targ
Data śmierci	1969
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie
Jednostki	1 Pułk Strzelców Podhalańskich 6 Pułk Strzelców Podhalańskich 33 Pułk Piechoty 16 Pułk Piechoty 155 Pułk Piechoty.
Stanowiska	dowódca batalionu kwatermistrz pułku zastępca dowódcy pułku dowódca pułku
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa kampania wrześniowa
Odznaczenia

Życiorys

Urodził się 23 stycznia 1890 w Nowym Targu jako syn Witolda^[1]. W 1910 ukończył C. K. I Gimnazjum w Nowym Sączu^[2]. W tymże mieście był czołowym działaczem Związku Walki Czynnej oraz od 1911 do 1913 komendantem tamtejszego oddziału Związku Strzeleckiego^[3][2].

Po zakończeniu I wojny światowej, jako były oficer c. i k. armii został przyjęty do Wojska Polskiego i zatwierdzony do stopnia porucznika^[2][4]. W tym stopniu brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w szeregach 1 Pułku Strzelców Podhalańskich, za co otrzymał Order Virtuti Militari^[3]. Został awansowany na stopień kapitana piechoty ze starszeństwem z 1 czerwca 1919^[5], a następnie na stopień majora ze starszeństwem z 1 lipca 1923^[6][7]. Służył jako oficer 6 pułku Strzelców Podhalańskich w Stryju, gdzie w 1923 w stopniu kapitana był p.o. dowódcy III batalionu^[8], w 1924 w stopniu majora był etatowym dowódcą II batalionu^[9]. W kwietniu 1928 został przesunięty ze stanowiska dowódcy zlikwidowanego III batalionu na stanowisko kwatermistrza pułku^[10][11]. 31 marca 1930 roku został przeniesiony z 6 psp do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko dowódcy batalionu^[12]. Został awansowany na stopień podpułkownika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931^[13]. Z dniem 15 marca 1932 roku został przeniesiony z KOP do 33 pułku piechoty w Łomży na stanowisko zastępcy dowódcy pułku^[14][15][3]. W październiku tego roku został przeniesiony do 16 pułku piechoty w Tarnowie na stanowisko zastępcy dowódcy pułku^[16][3]. Po wybuchu II wojny światowej w okresie kampanii wrześniowej pełnił funkcję dowódcy 155 pułku piechoty. Zmarł w 1969^[2].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 1866^[17][2]
• Krzyż Niepodległości (9 listopada 1933)^[18][19]
• Krzyż Walecznych (dwukrotnie)^[19]
• Złoty Krzyż Zasługi (19 marca 1935)^[20][21]

Przypisy

1. Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2020-12-14].
2. Jerzy Giza: Udział sądeczan w konspiracji niepodległościowej w szeregach c.k. armii. W: Nowy Sącz i Sądecczyzna w czasie I wojny światowej. 2015: Polskie Towarzystwo Historyczne, Nowy Sącz, s. 26. ISBN 978-83-65332-01-1.
3. Kolekcja VM ↓, s. 4.
4. Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922, s. 61.
5. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 406.
6. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 349.
7. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 172.
8. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 391.
9. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 336.
10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 174.
11. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 106.
12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 117.
13. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 24.
14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 255.
15. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 563.
16. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 413.
17. Kolekcja VM ↓, s. 1.
18. M.P. z 1933 r. nr 258, poz. 276 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
19. Kolekcja VM ↓, s. 3.
20. M.P. z 1935 r. nr 65, poz. 85 „za zasługi w służbie wojskowej”.
21. Zarządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej. Nadanie Krzyża Zasługi. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 4, s. 19, 19 marca 1935.

Bibliografia

• Kwapniewski Stanisław Witold. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari; sygn. I.482.82-7723 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-09-09].
• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.