Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Gądek (ur. 31 października 1888 w Krakowie, zm. 27 października 1939 w Putywlu) – polski działacz niepodległościowy i lekarz medycy, radiolog[1], major lekarz Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Urodził się 31 października 1888 w Krakowie, w rodzinie Jana i Marii z Nowickich[2][3]. 7 czerwca 1907 złożył maturę z odznaczeniem w c. k. Gimnazjum św. Jacka w Krakowie[4]. W czasie studiów na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego należał do grupy lekarzy i studentów organizujących przeszkolenie medyczne w Towarzystwie Gimnastycznym „Sokół”[3]. 25 stycznia 1911 Senat Uniwersytetu Jagiellońskiego udzielił mu nagany za udział w tzw. Zimmermaniadzie[3]. 2 czerwca 1914 otrzymał dyplom doktora wszech nauk lekarskich[3][1].
We wrześniu 1914 wstąpił do Legionów Polskich i został przydzielony do 2 Pułku Piechoty na stanowisko lekarza I batalionu[3]. W czasie służby w Legionach Polskich awansował na kolejne stopnie: podporucznika (11 października 1914), porucznika (9 sierpnia 1915) i kapitana (1 listopada 1916)[5]. Następnie pełnił funkcję oficera łącznikowego Polskiego Korpusu Posiłkowego w Szczypiornie i Łomży[6].
W latach 1918–1920 służył w Wojsku Polskim. 6 sierpnia 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu majora lekarza, w Korpusie Lekarskim, w grupie oficerów byłych Legionów Polskich. Pełnił wówczas służbę w Grupie Operacyjnej Jazdy[7]. W latach 1921–1922 był zastępcą kierownika Naczelnego Nadzwyczajnego Komisariatu do Walki z Epidemiami[6]. W 1922 posiadał przydział w rezerwie do Kompanii Zapasowej Sanitarnej Nr 5 w Krakowie[8], a następnie do 9 Batalionu Sanitarnego w Siedlcach[9][10]. 8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 334. lokatą w korpusie oficerów rezerwy sanitarnych, grupa lekarzy[11][12]. W 1934, jako oficer rezerwy pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział w rezerwie do Kadry Zapasowej 9 Szpitala Okręgowego w Brześć[13].
W 1936 był dyrektorem Szpitala św. Rocha w Warszawie[14], ponadto członkiem zarządu Izby Lekarskiej Warszawsko-Białostockiej, członkiem rady Polskiego Komitetu Zwalczania Raka[6], redaktorem dwutygodnika Nowiny Społeczno-Lekarskie[15].
Mieszkał przy ul. Rakowieckiej 9[1], a w 1938 przy ul. Dworskiej 9[16].
W czasie kampanii wrześniowej dostał się do sowieckiej niewoli. Zmarł 27 października 1939 w Obozie przejściowym NKWD w Putywlu[17].
7 lipca 1920[6] ożenił się z Haliną (ur. 1892), tłumaczką języków obcych, z którą miał syna Andrzeja Jana Szczęsnego (1921–2013), lekarza medycyny[18][19][20]. Żona 10 września 1943 wyszła z domu i zaginęła[20].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
.jpg)
.jpg)
