Sparceta piaskowa

Sparceta piaskowa
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	bobowce
Rodzina	bobowate
Podrodzina	bobowate właściwe
Rodzaj	sparceta
Gatunek	sparceta piaskowa
	Nazwa systematyczna
	Onobrychis arenaria (Kit.) DC.; Prodr. 2: 345 (1825)
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Sparceta piaskowa (Onobrychis arenaria (Kit.) DC.) – gatunek rośliny z rodziny bobowatych. Występuje w strefie umiarkowanej Eurazji na obszarze od Francji po Syberię i Mongolię^[3]. W Polsce rośnie głównie w południowej (Wyżyny Polskie) i północno-wschodniej części kraju^[4].

Szybkie fakty Domena, Królestwo ...

Zamknij

Łodyga: Pokładająca się, owłosiona, o długości 30–60 cm^[5].
Liście: Listki wąskie, prawie równowąskie, o szerokości 1,5–8 mm^[5].
Kwiaty: Motylkowe, zebrane w nie grubsze niż 2 cm grono, które jest wrzecionowate przed rozkwitnięciem. Kielich o długości 4–6 mm. Ząbki kielicha półtora-dwa razy dłuższe od rurki. Korona kwiatu bladoróżowa, o długości 8–11 mm. Żagielek nie krótszy od łódeczki^[5].
Owoc: Strąk o długości 4–6 mm, z czterema-pięcioma szydlastymi na grzbiecie kolcami; kolce o długości 0,5–2 mm^[5].

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od maja do lipca. Rośnie w murawach kserotermicznych i napiaskowych. Liczba chromosomów 2n =14, 28^[6]. Gatunek charakterystyczny muraw kserotermicznych z rzędu Festucetalia valesiacae^[7].

Roślina umieszczona na polskiej czerwonej liście w kategorii DD (stopień zagrożenia nie może być określony)^[8].

[1]
Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
[2]
Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Fabales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2017-12-18] (ang.).
[3]
Onobrychis arenaria (Kit.) DC., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-01-29].
[4]
Zając A., Zając M.: Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej, Instytut Botaniki, Uniwersytet Jagielloński, 2001. ISBN 978-83-61191-72-8.
[5]
Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969
[6]
Rutkowski Lucjan: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
[7]
Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
[8]
Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.

Morfologia