Spółgłoska nosowa języczkowa
rodzaj dźwięku spółgłoskowego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Spółgłoska nosowa języczkowa – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych. W międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA oznaczanej symbolem: [ɴ].
| Numer IPA | 120 | |||
|---|---|---|---|---|
| ɴ | ||||
| Jednostka znakowa |
ɴ | |||
| Unikod |
U+0274 | |||
| UTF-8 (hex) |
c9 b4 | |||
| Inne systemy | ||||
| X-SAMPA | N\ | |||
| Kirshenbaum | n" | |||
| IPA Braille↗ | ⠔⠝ | |||
| Przykład | ||||
| informacje • pomoc | ||||
| ||||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | ||||
Artykulacja
Opis
W czasie artykulacji podstawowego wariantu [ɴ]:
- modulowany jest prąd powietrza wydychanego z płuc, czyli jest to spółgłoska płucna egresywna
- Mimo iż dochodzi do zablokowania przepływu powietrza przez tor ustny jamę ustną, podniebienie miękkie jest opuszczone i powietrze uchodzi przez nos – jest to spółgłoska nosowa
- prąd powietrza w jamie ustnej przepływa ponad całym językiem lub przynajmniej powietrze uchodzi wzdłuż środkowej linii języka - jest to spółgłoska środkowa
- tylna część języka dotyka języczka – jest to spółgłoska języczkowa
- wiązadła głosowe periodycznie drgają, spółgłoska ta jest dźwięczna
Warianty
Opisanej powyżej artykulacji może towarzyszyć dodatkowo:
- wzniesienie środkowej części grzbietu języka w stronę podniebienia twardego, mowa wtedy o spółgłosce zmiękczonej (spalatalizowanej): [ɴʲ]
- przewężenie w gardle, mowa wtedy o spółgłosce faryngalizowanej spółgłosce: [ɴˤ]
- zaokrąglenie warg, mowa wtedy o labializowanej spółgłosce [ɴʷ]
Przykłady
- w języku japońskim: 日本 [nihoɴ] „Japonia”
- w języku klallam: sqəyáyŋəxʷ [sqə'jajɴəxʷ] „duże drzewo”
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.