Loading AI tools
załogowy lot kosmiczny Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Misja Sojuz 10 (kod wywoławczy „Гранит” – „Granit”) miała stanowić pierwszą wizytę na pierwszej stacji kosmicznej świata, Salut 1, umieszczonej na orbicie 19 kwietnia 1971.
Dane misji | |
Indeks COSPAR |
1971-034A |
---|---|
Zaangażowani | |
Oznaczenie kodowe |
Гранит – Granit |
Pojazd | |
Statek kosmiczny | |
Masa pojazdu |
6800 kg |
Rakieta nośna | |
Załoga | |
Dowódca | |
Załoga |
Władimir Szatałow (3) |
Start | |
Miejsce startu | |
Początek misji |
22 kwietnia 1971 (23:54:06 UTC) |
Orbita okołoziemska | |
Apogeum |
258 km |
Perygeum |
209 km |
Okres orbitalny |
89,1 min |
Inklinacja orbity |
51,6° |
Lądowanie | |
Lądowanie |
24 kwietnia 1971 (23:40:00 UTC) |
Czas trwania misji |
1 d, 23 h, 44 min, 54 s |
Liczba okrążeń Ziemi |
32 |
Program Sojuz |
Załoga miała znaleźć się na orbicie cztery dni po wystrzeleniu stacji Salut 1. Sojuz 10, stanowiący pierwszy egzemplarz zmodernizowanej wersji statku, wystartował zgodnie z planem. Jednak natychmiast po dotarciu do stacji orbitalnej załoga popadła w tarapaty. Były poważne kłopoty z dokowaniem, a gdy wreszcie udało się uzyskać połączenie, Sojuz utknął na dobre i w żaden sposób nie mógł się oddzielić od Saluta. Co gorsza, wydajność systemu podtrzymywania życia stacji wynosiła zaledwie 25 procent. W dodatku nie działała część aparatury naukowej. Po pięciu godzinach prób Sojuz 10 uwolnił się wreszcie od stacji i powrócił na Ziemię[1].
Podczas wchodzenia pojazdu w atmosferę, wnętrze kabiny wypełnił toksyczny dym, doprowadzając do utraty przytomności przez Rukawisznikowa. Szczęśliwie wszyscy członkowie załogi uniknęli poważniejszych komplikacji zdrowotnych.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.