Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sikorsky CH-53E Super Stallion – amerykański ciężki śmigłowiec transportowy, trójsilnikowa wersja rozwojowa CH-53 Sea Stallion, do śmigłowca dodano też siódmą łopatę wirnika, zarówno ogon, jak i wirnik główny są składane. Silniki T64-GE-413 z CH-53D o mocy 3925 KM zastąpiono T64-GE-416/A o mocy 4380 KM, udźwig wzrósł do 13 600 kg w kabinie lub 14 500 kg na podwieszeniu. Używany też do taktycznego przerzutu sprzętu lub misji ratunkowych, śmigłowce mogą tankować w locie.
 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ |
śmigłowiec transportowy |
| Załoga |
3 (2 pilotów i dowódca) |
| Historia | |
| Data oblotu |
1 marca 1974 |
| Lata produkcji |
1980–2003 |
| Liczba egz. |
234 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
3 × General Electric T64-GE-416/A, turbowałowe |
| Moc |
4380 KM każdy |
| Wymiary | |
| Średnica wirnika |
24,1 m |
| Długość |
30,2 m |
| Długość kadłuba |
23,55 m |
| Wysokość |
8,46 m |
| Masa | |
| Własna |
15,071 kg |
| Startowa |
33,340 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
315 km/h |
| Prędkość przelotowa |
278 km/h |
| Wznoszenie maks. w locie pionowym |
12,7 m/s |
| Pułap praktyczny |
5640 m |
| Zasięg |
1110 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 × GAU-15/A 12,7 mm (po bokach), 1 × GAU-21 12,7 mm (rampa) | |
| Liczba miejsc | |
| 55 | |
| Użytkownicy | |
 US Navy, USMC, Japońskie Morskie Siły Samoobrony | |
| Rzuty | |
 | |
Śmigłowiec jest przeznaczony szczególnie do zadań nad akwenami morskimi. Moc zespołu napędowego jest tak dobrana, że śmigłowiec do wykonania zadania wymaga pracy dwóch silników. Podczas zawisów, operacji desantowych i wszędzie tam, gdzie jest zwiększone zapotrzebowanie na moc, pracują trzy silniki na zmniejszonej mocy. W razie awarii jednego silnika dwa pozostałe przechodzą automatycznie na moc znamionową i śmigłowiec ten może kontynuować wykonywanie zadania[1].
W 1967 Korpus piechoty morskiej poszukiwał nowego śmigłowca dla uniwersalnych okrętów desantowych o udźwigu 1,8 razy większym od CH-53D. W 1968 Sikorsky zaproponował rozwojową wersję S-65 (CH-53) o oznaczeniu producenta S-80. Śmigłowiec wszedł do służby w 1981. CH-53E jest w stanie udźwignąć wszystkie statki powietrzne w służbie USMC (z wyjątkiem C-130), na zewnętrznym podwieszeniu przenosi więc m.in. uszkodzone śmigłowce oraz działa. Opracowywany jest wariant CH-53K z nowymi silnikami, powiększoną kabiną i kompozytowymi wirnikami.
W 1991 CH-53E ewakuowały personel ambasady USA w Mogadiszu, w 1995 podjęły pilota zestrzelonego nad Bośnią, od 2001 intensywnie używane podczas operacji w Afganistanie i Iraku do zadań zaopatrzeniowych. Od 1984 utracono łącznie 13 amerykańskich CH-53E i 7 MH-53E oraz jeden japoński MH-53E, problemy powodował też dodatkowy silnik nr 2. Godzina lotu śmigłowca kosztuje 20 000 USD i wymaga 44 roboczogodzin obsługi.
_HMH-461.jpg) |
 |
 |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
