Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Siły Powietrzne Imperium Osmańskiego (tur. Osmanlı tayyare bölükleri) – lotnictwo wojskowe Imperium Osmańskiego utworzone w czerwcu 1909 roku jako jedno z pierwszych formacji lotniczych na świecie. Były poprzednikiem Tureckich Sił Powietrznych utworzonych w 1923 roku.
 | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1909 |
| Rozformowanie |
1923 |
| Tradycje | |
| Kontynuacja | |
| Działania zbrojne | |
| Wojna włosko-turecka Wojny bałkańskie I wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj wojsk | |
Pierwsi tureccy piloci zostali wysłani do Europy w celu szkolenia lotów bojowych w końcu 1910 roku. Jednak z powodów organizacyjnych powrócili do kraju na wiosnę 1911 roku. W tym samym roku została utworzona Komisja Lotnictwa (Havacılık Komisyonu) przy Ministerstwie Wojny. Pierwsza stacja lotnicza ze szkołą (Tayyare Istasyonu ve Mektebi) rozpoczęła działanie 1 czerwca 1911 roku w San Stefano (obecnie Yeşilköy). Pierwsze licencje lotnicze uzyskali tureccy piloci wojskowi w szkole pilotażu Louisa Blériota we Francji 21 lutego 1912 roku. W tym samym roku jeszcze 8 oficerów tureckich zostało wysłanych na szkolenie do Francji. Kolejnym krokiem na drodze tworzenia lotnictwa tureckiego była inauguracja działalności Akademii Lotniczej (Hava Okulu) w Konstantynopolu 3 lipca 1912 roku.
W marcu 1912 roku zakupiono we Francji i przetransportowano do Konstantynopola kilka samolotów Deperdussin Monocoque i Deperdussin Typ B oraz kilka samolotów Blériot XI. Na koniec tegoż roku Siły Powietrzne Imperium Osmańskiego posiadały łącznie 15 samolotów, zakupionych głównie ze składek społecznych.
W 1913 roku została utworzona pierwsza jednostka rozpoznawcza osmańskiego lotnictwa. W czerwcu 1914 roku marynarka wojenna Imperium Osmańskiego utworzyła swoją własną akademię lotniczą Deniz Hava Okulu.
W 1911 roku Włochy zaatakowały kolonię turecką w Libii (wojna włosko-turecka), używając samolotów w celach rozpoznawczych oraz przeprowadzając pierwsze bombardowania. Drugi raz lotnictwo tureckie wzięło udział w walkach przeciw Czarnogórze, Serbii, Bułgarii i Grecji pomiędzy wrześniem 1912 a październikiem 1913 roku (wojny bałkańskie). 17 tureckich samolotów wykonywało misje rozpoznawcze. W początkowym okresie jednostki lotnicze straciły kilka samolotów i kilku pilotów. Trzeci raz brały udział w walkach przeciwko Bułgarii w kooperacji z Serbią.
Po wybuchu I wojny światowej Siły Powietrzne Imperium Osmańskiego były pod bezpośrednią kontrolą naczelnego dowództwa (Baskomutanlik Vekaleti). W 1915 roku po przystąpieniu Imperium Osmańskiego do państw centralnych do Konstantynopola przybyli pierwsi oficerowie niemieccy, a do sił powietrznych lotnicy niemieccy (jednym z nich był Hans Joachim Buddecke). W ramach wymiany grupa pilotów tureckich udała się do Niemiec w celach doskonalenia sztuki pilotażu wojskowego.
W maju 1916 roku Siły Powietrzne Imperium Osmańskiego liczyły 81 pilotów i obserwatorów (jednym z nich był Ludomił Rayski, późniejszy generał brygady Wojska Polskiego i dowódca lotnictwa) oraz około 90 samolotów. Wkrótce Niemcy przerzucili na terytorium Imperium 460 samolotów, z których 260 zostało przekazanych lotnictwu tureckiemu, a 200 pozostało w jednostkach niemieckich operujących z terytorium Turcji.
Siły Powietrzne Imperium Osmańskiego walczyły na wielu frontach I wojny światowej od Galicji na północy, po Kaukaz na wschodzie i Jemen na południu. W większości jednostek lotniczych większość personelu stanowili lotnicy i obserwatorzy niemieccy. Po zakończeniu I wojny światowej i okupacji Imperium Osmańskiego lotnictwo zostało zredukowane do departamentu w ministerstwie wojny. Cały personel, łącznie z pilotami i instruktorami został zdemobilizowany.
.svg)
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
