Shibuya

Shibuya (jap. 渋谷区 Shibuya-ku) – jeden z 23 specjalnych okręgów (dzielnic) japońskiej stolicy, Tokio. W powszechnym znaczeniu nazwa Shibuya odnosi się do części handlowo-rozrywkowej wokół stacji Shibuya (Shibuya-eki), jednej z najbardziej ruchliwych i zatłoczonych.

Zobacz też: inne znaczenia.

Shibuya
渋谷区

Shibuya-ku

okręg specjalny Tokio
Shibuya nocą (2015)
Herb Flaga
Państwo	Japonia
Miasto	Tokio
Powierzchnia	15,11[1] km²
Populacja (2020) • liczba ludności	244 067[2]
• gęstość	16 153 os./km²
Położenie na mapie Tokio
35°39′30″N 139°42′05″E
Strona internetowa

Opis

Shibuya jest jedną z najbardziej kolorowych i popularnych dzielnic Tokio, pełną sklepów, domów towarowych (głównie korporacji Tokyu i Seibu), restauracji, klubów nocnych, a także hoteli miłości (rabu-hoteru)^[a]. Jest też centrum mody, kultury młodzieżowej.

Dzielnica zajmuje powierzchnię 15,11 km²^[1]. W 2020 r. mieszkało w niej 244 067 osób, w 149 012 gospodarstwach domowych^[2]  (w 2010 r. 204 753 osoby, w 123 718 gospodarstwach domowych)^[3].

Stacja Shibuya i przylegający do niej rejon przechodzą gruntowną przebudowę, która zajmie wiele lat. Powstało tu kilka nowych budynków, mieszczących biura, hotele, teatry, wystawy, sklepy, bary i restauracje. Są to: Shibuya Hikarie (oddany do użytku w 2012 r.), Shibuya Stream (2018), Shibuya Scramble Square (2019). Kolejne wieżowce będą budowane do czasu zakończenia wszystkich prac, to znaczy do około 2028 roku. Do generalnego remontu w 2023 roku przewidziane jest także dobrze znane, odgrywające od lat ważną rolę, centrum kultury o nazwie Bunkamura (dosł. „wioska kultury”). Składa się ono z sali koncertowej, teatru, dwóch kin, muzeum sztuki oraz kilku sklepów i restauracji. Ponadto, zostanie zmieniony i ulepszony układ ruchu pieszego tego otoczenia stacji^[4].

Przed stacją Shibuya znajduje się pomnik psa rasy akita, który znany jest w Japonii jako chūken Hachikō czyli „wierny pies Hachikō”. Przez 10 lat, w latach 1925–1935, przychodził on każdego dnia i czekał przed stacją na swojego pana, który zmarł. Historia ta została ukazana m.in. w filmie pt. Mój przyjaciel Hachiko. Placyk wokół pomnika jest popularnym miejscem umówionych spotkań.

Galeria

• 
  Stacja Shibuya przed wojną
• 
  Stacja Shibuya (obecnie) i dom towarowy Tokyu
• 
  Shibuya Scramble Crossing (1952), w lewym, dolnym rogu pomnik Hachiko
• Shibuya Scramble Crossing obecnie

Uwagi

1. Hotele miłości w tokijskich warunkach, gdzie dominują małe, ciasne, akustyczne domy stojące blisko siebie, zamieszkiwane często przez trzy pokolenia, stwarzają gościom (w tym parom małżeńskim) możliwość „ukrycia się” w sferze prywatności i intymności. Hotele te nazywane są różnie m.in. butikowymi lub hotelami mody. Oferują pokoje na jedną do trzech godzin w ciągu dnia („odpoczynek”) lub na całą noc („pobyt”). Pokoje są wyposażone w duże, podwójne łóżka, telewizory z programami erotycznymi, ładne łazienki itp. Niektóre z nich mają charakter tematyczny, istnieją możliwości wypożyczenia stosownych kostiumów. Można je znaleźć w całej Japonii i zazwyczaj można je rozpoznać po ekstrawaganckim wyglądzie i szyldach z cenami. W dużych miastach istnieją dzielnice hoteli miłości, takie jak Love Hotel Hill w Shibuyi. W mniejszych miastach można je spotkać przy głównych drogach na obrzeżach miasta. Przyjęcie do hotelu jest anonimowe. Goście wybierają pokój w automacie, a płacą w okienku, gdzie nie widać recepcjonisty.