Sen w nauczaniu jogi

Sen – to w filozofii indyjskiej jeden ze stanów świadomości jednostki. Rozróżnia się dwa jego rodzaje sen z marzeniami sennymi i sen głęboki (bez marzeń sennych), wskazując na turiję jako na kolejny subtelniejszy od tych obu stan świadomości.

Rola pranajamy

Mircea Eliade wskazuje na techniki indyjskiej pranajamy, jako mające na celu doprowadzić jogina do umiejętności utrzymywania podczas medytacji, oddechu typowego dla fazy snu z marzeniami sennymi. Pozwala to adeptowi, przebywającemu w stanie jawy, świadomie doświadczać stanów świadomości niedostępnych dla ogółu ludzi a charakterystycznych dla stanów snu^[1].

Rola anahaty

• Swami Rama objaśniając funkcje poszczególnych ćakr twierdzi, iż umysł podczas snu skupia się na przestrzeni wewnątrz anahataćakry^[2].
• Śiwasutry (1.15) zawierają pouczenie Śiwy, o możliwości wglądu w materię snu (co dać może aktywne kształtowanie scenariusza snu), dzięki ustabilizowaniu umysłu w sercu^[3].

Poziom turijatita

Jedną z charakterystycznych cech wyróżniających adepta w stopniu awadhuta jest brak potrzeby snu^[4].

Przypisy

1. II.5.Pozycje ciała i kontrola oddechu. W: Mircea Eliade: Techniki jogi. Beata Biały(tłum.). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Aletheia, 2009, s. 92. ISBN 978-83-61182-25-2.
2. Kundalini i czakry. W: Swami Rama: Droga ognia i światła. K.Chudźiński(tł.). Wyd. 1. T. 2. Bydgoszcz: Dom wydawniczy LIMBUS, 2001, s. 170. ISBN 83-7191-083-5.
3. Mistyczne serce jak miejsce tranzytu światła. W: Małgorzata Sacha-Piekło: Tam gdzie pustka staje się światłem. Symbol światła w doktrynie i praktykach siddhajogi. Wyd. 1. Kraków: Zakład Wydawniczy >>NOMOS <<, 1999, s. 105. ISBN 83-85527-92-3. Cytat: wchłonięcie w pustkę serca.
4. Siddha - istota doskonała. W: Małgorzata Sacha-Piekło: Tam gdzie pustka staje się światłem. Symbol światła w doktrynie i praktykach siddhajogi. Wyd. 1. Kraków: Zakład wydawniczy >>NOMOS<<, 1999, s. 174. ISBN 83-85527-92-3.