Schronisko Mühlmanna

Schronisko Mühlmanna (niem. Mühlmann-Schutzhaus, słow. Mühlmannova chata, węg. Mühlmann-menedékház, Koprova-völgyi menedékkunyhó^[1]) – nieistniejące schronisko, stojące dawniej w Dolinie Koprowej w słowackich Tatrach Wysokich. Znajdowało się na dnie Doliny Koprowej, przy ujściu Niewcyrskiego Potoku do Koprowej Wody (ok. 1200 m n.p.m.)^[2].

Schronisko Mühlmanna

Schronisko w 1925 roku
Państwo	Słowacja
Pasmo	Tatry, Karpaty
Wysokość	ok. 1200 m n.p.m.
Data otwarcia	1925
Właściciel	ostatnio John Harich
Położenie na mapie Tatr Schronisko Mühlmanna
Położenie na mapie Karpat Schronisko Mühlmanna
49°10′28″N 19°58′37″E

Historia

W 1912 r. administracja leśna z miejscowości Liptowski Gródek (Liptovský Hrádok) wybudowała zrębową chatę, która jednak nie była używana. W 1925 r. przejął ją Klub Czechosłowackich Turystów i przebudował na schronisko turystyczne. Nadał mu imię pochodzącego ze Słowacji Jaroslava Mühlmanna, pełniącego funkcję sekretarza w ministerstwie, a później przewodniczącego Słowackiego Klubu Turystów. Gdy za popełnione błędy został pozbawiony swoich stanowisk, schronisko przemianowano na Chatę Czechosłowackich Turystów i oddano w dzierżawę różnym osobom. Jego gospodarzami byli kolejno: rodzina Mašín z Roudnicy nad Łabą, Jozef Hajek, Jozef Kertesz, John Harich. Podczas II wojny światowej schronisko było nieczynne i zamknięte. Pod koniec 1944 r., po upadku Słowackiego Powstania Narodowego zajęli je partyzanci. Podczas walk zostało znacznie uszkodzone. Po wojnie zostało naprawione przez administrację leśną i przerobione na domek robotników leśnych. Później obiekt został uszkodzony przez wezbraną powodziowo Koprową Wodę, a w 1969 r. jego resztki rozebrano^[2].

W Dolinie Koprowej istniały jeszcze dwa schroniska – Watra i Schronisko Rudolfa^[2]. Obecnie w dolinie tej nie ma żadnego schroniska turystycznego^[3].

Opis schroniska

Schronisko było czynne przez cały rok. Posiadało werandę, salon, kuchnię i pokój dzienny, jednak wśród turystów nie cieszyło się większą popularnością. Po dobudowie aneksu schronisko miało dwa pokoje i łącznie 32 miejsca noclegowe^[2].

Przypisy

1. Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2018-10-28].
2. Ivan Bohuš: Od A po Z o názvoch Vysokých Tatier. Tatranská Lomnica: ŠL TANAP, 1996, s. 457. ISBN 80-967522-7-8.
3. Józef Nyka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. II. Latchorzew: Wyd. Trawers, 1998. ISBN 83-901580-8-6. Brak numerów stron w książce