Loading AI tools
australijski tenisista Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sam Groth, właśc. Samuel Groth (ur. 19 października 1987 w Narranderze) – australijski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Rio de Janeiro (2016).
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
19 października 1987 |
Wzrost |
193 cm |
Gra |
praworęczny, jednoręczny bekhend |
Status profesjonalny |
2006 |
Zakończenie kariery |
2018 |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje |
0 |
Najwyżej w rankingu |
53 (10 sierpnia 2015) |
Australian Open |
3R (2015) |
Roland Garros |
1R (2015, 2016) |
Wimbledon |
3R (2015) |
US Open |
2R (2014, 2015) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje |
2 |
Najwyżej w rankingu |
24 (2 lutego 2015) |
Australian Open |
QF (2017, 2018) |
Roland Garros |
SF (2014) |
Wimbledon |
3R (2016, 2017) |
US Open |
3R (2016) |
W lutym 2009 roku poślubił słowacką tenisistkę Jarmilę Gajdošovą, która po ślubie zaczęła reprezentować Australię. W kwietniu 2011 roku rozstali się po dwóch latach małżeństwa.
W 2005 roku Groth awansował do finału gry podwójnej chłopców podczas wielkoszlemowego Wimbledonu, w parze z Andrew Kennaughem. Spotkanie o tytuł para przegrała z deblem Jesse Levine–Michael Shabaz.
Karierę zawodową rozpoczął w 2006 roku.
W grze podwójnej Groth wygrał 2 turnieje rangi ATP World Tour, w parze z Chrisem Guccione, w lipcu 2014 roku w Bogocie i 2 lata później w Newport. W czerwcu 2014 roku Australijczyk osiągnął półfinał wielkoszlemowego Rolanda Grarrosa w deblu, wspólnie z Andriejem Gołubiewem. Ponadto Groth przegrał 3 finały rozgrywek ATP World Tour.
Od roku 2014 był reprezentantem Australii w Pucharze Davisa.
W maju 2012 roku ustanowił rekord świata w prędkości serwisu podczas meczu 2. rundy turnieju ATP Challenger Tour w Pusanie[1].
W 2016 zagrał w turnieju singlowym igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro, odpadając w 1 rundzie[2].
W styczniu 2018 ogłosił zakończenie kariery zawodowej[3]. W swoim ostatnim występie, partnerując rodakowi Lleytonowi Hewittowi (już wówczas przebywającemu na sportowej emeryturze), dotarł do ćwierćfinału gry podwójnej wielkoszlemowego Australian Open 2018. Australijczycy pokonali m.in. mistrzów US Open 2017, rozstawionych z numerem trzecim Rojera i Tecău.
W rankingu gry pojedynczej Groth najwyżej był na 53. miejscu (10 sierpnia 2015), a w klasyfikacji gry podwójnej na 24. pozycji (2 lutego 2015).
Nazwa |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
ATP World Tour Finals |
ATP World Tour Masters 1000 |
ATP World Tour 500 |
ATP World Tour 250 |
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 20 lipca 2014 | Bogota | Twarda | Chris Guccione | Nicolás Barrientos Juan Sebastián Cabal |
7:6(5), 6:7(3), 11–9 |
Finalista | 1. | 3 sierpnia 2014 | Waszyngton | Twarda | Leander Paes | Jean-Julien Rojer Horia Tecău |
5:7, 4:6 |
Finalista | 2. | 28 września 2014 | Shenzhen | Twarda | Chris Guccione | Jean-Julien Rojer Horia Tecău |
4:6, 6:7(4) |
Finalista | 3. | 19 października 2014 | Moskwa | Twarda (hala) | Chris Guccione | František Čermák Jiří Veselý |
6:7(2), 5:7 |
Zwycięzca | 2. | 17 lipca 2016 | Newport | Trawiasta | Chris Guccione | Jonathan Marray Adil Shamasdin |
6:4, 6:3 |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.