Samoobsługowa stacja naprawy rowerów

Samoobsługowa stacja naprawy rowerów – ogólnodostępne, samoobsługowe urządzenie przystosowane do naprawy roweru umiejscowione w przestrzeni publicznej, wyposażone w narzędzia, które w intuicyjny i szybki sposób wspomagają rowerzystę w naprawie drobnych usterek roweru lub umożliwiają napompowanie dętki w oponie^[1], jej zmianę bądź sprawdzenie stanu dokręcenia śrub^[2].

Samoobsługowa stacja naprawy rowerów w Toruniu

Najczęstszym wyposażeniem stacji są: ręczna pompka z manometrem wraz z adapterami do różnych typów wentyli, zestaw kluczy imbusowych, klucz płaski oraz nastawny, łyżki do zdejmowania opon oraz wkrętaki, tak płaskie, jak i krzyżowe oraz torx. W górnej części stacji zamontowany jest wieszak na rower, który umożliwia wygodny wgląd we wszystkie miejsca ramy. Całość uzupełnia instrukcja obsługi. Samoobsługowe stacje naprawy rowerów umożliwiają też drobne naprawy wózków inwalidzkich lub dziecięcych^[1].

Stacje lokalizowane są najczęściej w miejscach obserwowanego największego ruchu rowerowego^[3], co zwiększa jego komfort^[4].

Pierwsza samoobsługowa stacja naprawy rowerów w Polsce powstała w 2013 w centrum Gdyni^[2].

Przypisy

1. Poznań : mapa rowerowa : z poradnikiem rowerzysty. Euro Pilot, Zarząd Dróg Miejskich Euro Pilot Sp. z o.o. 2019. [dostęp 2022-08-02].
2. Aleksandra Zdanowska, Izabella Bojke, System Roweru Metropolitalnego jako przyjazne środowisku rozwiązanie transportowe na terenie Trójmiasta, w: Transport Miejski i Regionalny, nr 3/2017, s. 30
3. PatrycjaP. Piórkowska PatrycjaP., DanutaD. Szpilko DanutaD., Komunikacja miejska jako element systemu transportowego miasta Białystok – wyniki badań, „Academy of Management” (3), 2019. Brak numerów stron w czasopiśmie
4. AleksandraA. Mazurek AleksandraA., ROLA POLITYKI ROWEROWEJ KOPENHAGI W REALIZACJI WIODĄCYCH POLITYK PUBLICZNYCH DANII, „Zarządzanie Publiczne” (3), 2018, s. 330.