Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Księstwo Saksonii-Altenburga (niem. Herzogtum Sachsen-Altenburg) – księstwo Świętego Cesarstwa Rzymskiego powstałe z podziału ziem linii ernestyńskiej dynastii Wettynów.
| 1602–1672 1826–1918 | |||||
| |||||
| Ustrój polityczny | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Stolica | |||||
| Władca | |||||
| Powierzchnia |
1.323 km² | ||||
| Populacja (1905) • liczba ludności |
| ||||
| • gęstość |
156,5 os./km² | ||||
 Mapa Turyngii w ramach Cesarstwa Niemieckiego (1871-1918). Zaznaczone Księstwo Sachsen-Altenburg w 1900 r. | |||||
Położenie na mapie.svg) | |||||
W 1672 roku odziedziczone przez Saksonię-Gotha utworzyło Saksonię-Gotha-Altenburg. Przywrócone w 1826 roku w wyniku nowego podziału ziem Wettynów. Do 1866 kraj Związku Niemieckiego. Od 1866 roku państwo Związku Północnoniemieckiego, a po zjednoczeniu Niemiec w 1871 roku jeden z krajów związkowych Cesarstwa Niemieckiego. Stolicą księstwa było miasto Altenburg.
Książę Ernest I nie był aktywny politycznie, ale otwarty na kwestie społeczne. Doprowadził do uproszczenia administracji i większego rozwoju przemysłowego miasta. Od 1864 roku patronował pracom przy restauracji ratusza w Altenburgu. W 1873 roku otwarto Muzeum Narodowe. 9 lutego 1855 wydał zarządzenie o ścisłym porozumieniu wojskowym z Prusami. Tydzień później został mianowany na pruskiego generała à la suite. W czasie wojny prusko-austriackiej w 1866 roku, mimo osobistej sympatii dla wielu Wettynów i Austrii, zawarł sojusz wojskowy z Prusami. Konsekwencją ścisłego sojuszu z Prusami było przystąpienie Ernesta do Związku Północnoniemieckiego. Księstwo Saksonii-Altenburg w zamian za podporządkowanie się Prusom i przyjęcie narzuconego przezeń nowego porządku federalnego, otrzymało gwarancję niepodległości i nienaruszalności swojego terytorium.
Panujący w latach 1918-1908, bratanek i następca Ernesta I, Ernest II w październiku 1918 roku w obliczu zbliżającej się klęski, gdy istnienie monarchii było coraz bardziej zagrożone, zwlekał z wprowadzeniem choćby częściowych reform, w tym z wprowadzeniem nowego prawa wyborczego. 7 listopada 1918 roku wybuchły w księstwie zamieszki. Książę próbował jeszcze ratować sytuację uzupełniając skład rządu o grupę socjaldemokratów. Bezskutecznie. Dnia 13 listopada został zmuszony do abdykacji.
Książę Ernest II był jedynym byłym władcą niemieckim, który nie opuścił dawnej ojczyzny na terenie NRD. Powszechnie szanowany, zakończył życie w swym zameczku myśliwskim „Fröhliche Wiederkunft” koło Neustadt/Orla. W jego pogrzebie, nie bojąc się represji reżimu, brało udział wiele tysięcy dawnych poddanych.
W 1672 ziemie księstwa dziedziczy książę Saksonii-Gotha Ernest I Pobożny. W 1680, po podziale ziem obydwa księstwa tworzą Saksonię-Gotha-Altenburg.
1918 – zniesienie monarchii.
Linia wymarła. Tytuł książąt saskich na Altenburgu odziedziczyła linia na Meiningen.
.svg)
