Rotograwiura

Rotograwiura – przemysłowa odmiana druku wklęsłego stosowana do druku najwyższych nakładów^[1], szczególnie kolorowych czasopism oraz opakowań. Stanowi ulepszoną formę światłodruku^[1]. Formą drukową jest tutaj metalowy cylinder^[1] z wygrawerowanym mechanicznie lub wykonanym techniką adresową obrazem. Farba wklęsłodrukowa gromadzi się w wykonanych na powierzchni cylindra zagłębieniach (kałamarzykach). Forma drukarska (cylinder) zanurzona jest w kałamarzu z farbą. W trakcie obracania się nadmiar farby jest zbierany (za pomocą noża zbierającego – tzw. rakla) z powierzchni niedrukującej zanim podłoże drukowe zetknie się z cylindrem i przyjmie farbę z wgłębień. Podłoże (papier, folia), na którym ma odbić się drukowany obraz, dociskane jest do cylindra za pomocą presera. Cylindry wklęsłodrukowe wykonane są z miedzi lub stali pokrytej miedzią. Tych ostatnich używa się przy druku banknotów, znaczków pocztowych i druków biurowych.

Portret Karola Darwina wykonany techniką rotograwiury

Schemat zespołu drukującego rotograwiurowego