Rotermund

Rotermund – polski herb szlachecki z indygenatu. Nie należy mylić go z herbem Odrowąs, również znanym jako Rotermund.

Ten artykuł dotyczy polskiego herbu szlacheckiego. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Opis herbu

Opis herbu z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego^[1]:

Na tarczy dzielonej w skos w polu pierwszym, czerwonym, kotwica srebrna w skos;

W polu drugim, błękitnym, karp złoty w skos.

Klejnot: karp jak w godle, w słup, między dwoma skrzydłami orlimi czarnymi.

Labry z prawej błękitne, podbite złotem, z lewej czerwone, podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki

Zatwierdzony Janowi i Stanisławowi Rotermundom 16 marca 1595 (Szymański pisze o nobilitacji)^[2]. Herb otrzymał pierwotnie dziad Jana i Stanisława - Tomasz w 1560 roku od cesarza Ferdynanda I^[3].

Herbowni

Ponieważ herb Rotermund był herbem własnym, prawo do posługiwania się nim przysługuje tylko jednemu rodowi herbownemu:

Rotermund (Rottermund).

Bibliografia

• Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1. Brak numerów stron w książce

Linki zewnętrzne

• Herb Rotermund z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla

Przypisy

1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: WIelka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
2. Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 255. ISBN 83-7181-217-5.
3. Anna Wajs: Materiały genealogiczne, nobilitacje, indygenaty w zbiorach Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie. Warszawa: DiG, 2001, s. 103. ISBN 83-7181-173-X.