Romaszkanowie

Romaszkanowie v. Romaszkany herbu własnego – polska rodzina ormiańskiego pochodzenia, mająca stare szlachectwo mołdawskie, indygenowana na Bukowinie. Wyznanie ormiańsko-katolickie. Wpisana do galicyjskich metryk szlacheckich we Lwowie w 1789 i 1792 jako potomkowie Jakuba (1747-1802), Michała i Grzegorza. Licznie rozrodzona, z której jedna z wygasłych już gałęzi otrzymała austriacki tytuł baronowski („Freiherrenstand”) wraz ze stosownym udostojnieniem herbu.

Herb Romaszkan - baronowski

Tytuł baronowski

Część potomków Jakuba (1747-1802) i Marii z Kreciuniaków (1759-1802) w latach 1856-1858 uzyskało tytuł barona. Tytuły te uzyskali kolejno jego wnuk (syn najstarszego syna Jakuba Grzegorza i Anny Kapri) Mikołaj Romaszkan który otrzymał w Bad Ischl 26 października 1856 austriacki dziedziczny tytuł baronowski (dyplom datowany Wiedeń 18 marca 1857). Tenże tytuł otrzymał jego stryj Piotr Romaszkan (syn Jakuba) wraz z synami Augustem i Zygmuntem 22 sierpnia 1857 (dyplom datowany Wiedeń 3 stycznia 1858).

Tytuł baronowski nosili więc:

• Mikołaj Romaszkan (1811-1882), ziemianin, właściciel dóbr Horodenka i członek dożywotni austriackiej Izby Panów.
• Jakub Romaszkan (1843-1922), ziemianin, właściciel dóbr Horodenka i poseł do austriackiej Rady Państwa.
• Franciszek Romaszkan (1851-1935), ziemianin, właściciel dóbr Krechowce i Uhersko. Ostatni baron Romaszkan
• Piotr Romaszkan (1890-1863), ziemianin, właściciel dóbr Ostapie, Uhersko, Laszki, członek Stanów Galicyjskich i działacz gospodarczy
• Zygmunt Romaszkan (1825–1893), ziemianin, prezes Wydziału Powiatowego w Stryju, c. k. szambelan i dożywotni członek austriackiej Izby Panów.
• August Romaszkan (1827-1889), ziemianin, działacz gospodarczy i społeczny, c. k. szambelan.

Tytuł ten wygasł ostatecznie na córkach Jakuba Romaszkana (1843-1922): Marii Teresie (1869-1961), żonie Józefa Lasockiego (1861-1931), Joannie Antoninie Stefani (1870-1940), żonie Juliana Brunickiego (1864-1924), i Annie Franciszce (ur. 1874), żonie Eduarda Strohschneidera

Inni przedstawiciele rodu

• Grzegorz Romaszkan (1809-1881), arcybiskup ormiański we Lwowie.
• Michał Romaszkan (1850-1916), ksiądz dziekan kościoła ormiańskiego w Stanisławowie.
• Artur Romaszkan (1879-1939), dyrektor Banku Gospodarstwa Krajowego.
• Grzegorz Romaszkan (1894-1982), rotmistrz kawalerii Wojska Polskiego.
• Stanisław Romaszkan (1902-1971), nauczyciel, przewodnik i uczestnik powstań śląskich.
• Kazimierz Romaszkan (1909-1973), ksiądz kanonik ormiańskiej kapituły katedralnej we Lwowie i powojenny proboszcz personalny Ormian w Polsce.
• Roman Romaszkan (1910-1956), oficer Armii Krajowej i cichociemny.

Dobra rodowe

W okresie XVIII-XX w. (do 1944) przedstawiciele rodu posiadali m.in. dobra: Laszki i Nagorzany w pow. lwowskim, Ostapie w pow. skałackim, Uhersko, w pow. stryjskim, Koszyłowce w pow. czortkowskim, Krechowce w pow. stanisławowskim, Horodenka, Popielniki, Siemiakowce i Tyszkowce w powiecie kołomyjskim oraz Ispas, Dołhopole, Putila, Kimpolung Ruski na Bukowinie.

Bibliografia

• Erna Kierkorowicz, Polscy potomkowie rodzin ormiańskich, Kraków 2009, s. 167–168.
• Der Adel von Galizien, Lodomerien und der Bukowina. J. Siebmacher's großes Wappenbuch, Band 32, Nürnberg 1905, s. 109, tabl. 132.
• Lenczewski Tomasz, Genealogie rodów utytułowanych w Polsce (Archiwum Autora).
• Ostrowski Juliusz, Księga herbowa rodów polskich, s. 320, 533 (nr 3132).
• Poczet szlachty galicyjskiej i bukowińskiej, Lwów 1857, s. 312.
• Polski Słownik Biograficzny, t. XXXI, Wrocław 1988-1989, s. 618-620.
• Leon Theodorowicz, Nieco o heraldyce i rodach Ormian polskich, Lwów 1925, s. 14 Śląska Biblioteka Cyfrowa - wersja elektroniczna
• Uruski Seweryn, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, t. XV, Warszawa 1931, s. 239.