Roman Szymanowski

Roman Szymanowski (lub Korwin-Szymanowski) herbu Jezierza (ur. 28 lutego 1850 w Spasowie, zm. 30 marca 1916 we Lwowie) – urzędnik, polityk demokratyczny i poseł do austriackiej Rady Państwa.

Roman Korwin-Szymanowski

herb Jezierza
Rodzina	Korwin-Szymanowskich
Ojciec	Szymon Symeon Korwin-Szymanowski
Matka	Zofia z Polanowskich

Roman Szymanowski

Data i miejsce urodzenia	28 lutego 1850 Spasów
Data i miejsce śmierci	30 marca 1916 Lwów
poseł do austriackiej Rady Państwa kadencja VII
Okres	od 22 września 1885 do 18 czerwca 1887
Przynależność polityczna	Polskie Stronnictwo Demokratyczne
Poprzednik	Juliusz Czerkawski
Następca	Mieczysław Bużenin-Mniszek
Odznaczenia

Ukończył gimnazjum we Lwowie (1868). Studiował na wydziałach prawa na uniwersytetach w Krakowie (1868-1869), Lwowie (1869-1871) i Wiedniu (1871-1873)^[1]. Ziemianin od 1876 posiadał dobra Spasów w pow. sokalskim.

Pracował jako urzędnik najpierw praktykant konceptowy (1873-1879), potem adiunkt (1880-1884) w Namiestnictwie Galicyjskim we Lwowie (1874-1884)^[2] oddelegowany do biura Sejmu Krajowego (1873)^[1], Starostwa Powiatowego w Brodach (1875)^[3] w Wieliczce (1880)^[4]. Członek Komisji Rewizyjnej w Galicyjskim Zakładzie Zastawniczym i Kredytowym we Lwowie (1880-1881)^[5].

Od 1880 oddelegowany w randze Komisarza Namiestnictwa do Bośni gdzie najpierw był urzędnikiem w Starostwie Powiatowym w Sarajewie (1880), następnie sekretarzem w rządzie krajowym w Sarajewie, w 1881 naczelnik powiatu w Visoko, zaś w 1882 szefem policji w Sarajewie. sekretarz stanu i szef Wydziału Handlu w rządzie krajowym i w Sarajewie w 1883-1884^[1]. Po powrocie z Bośni Komisarz w Starostwie Powiatowym w Złoczowie (1885-1887)^[6].

Poseł do austriackiej Rady Państwa VII kadencji (22 września 1885 – 18 czerwca 1887) wybrany w kurii I większej własności ziemskiej, w okręgu wyborczym nr 11 (Żółkiew-Rawa-Sokal). Po jego rezygnacji z powodu objęcia stanowiska w Ministerstwie ds. Galicji mandat objął 18 października 1887 Mieczysław Bużenin-Mniszek^[7]. W parlamencie członek Koła Polskiego w Wiedniu, należał do grupy posłów demokratycznych^[1].

Od 1887 pracował w Ministerstwie ds. Galicji, jako vice-sekretarz ministerialny a od 1888 jako sekretarz kierował biurem ministerstwa. W 1899 przeszedł w stan spoczynku^[1].

W 1894 powrócił do służby, został wówczas sekretarzem Namiestnictwa Galicyjskiego (1894-1895)^[8] następnie starostą (1895-1901)^[9] i radcą namiestnictwa (1902-1912)^[10]. W 1912 ostatecznie przeszedł w stan spoczynku. Członek Dyrekcji galicyjskiego funduszu propinacyjnego (1895-1901)^[11]. Członek Komisji Dyscyplinarnej przy Namiestnictwie (1911-1912)^[12].

Odznaczenia i wyróżnienia

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Franciszka Józefa (1882), Medalem Jubileuszowym Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii, Medalem Jubileuszowym Pamiątkowym dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych, Krzyżem Jubileuszowym dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych, od 1884 c. k. szambelan, honorowy obywatel miast Visoko i Variś w Bośn^[13]i

Rodzina i życie prywatne

Urodził się w rodzinie ziemiańskiej, syn Szymona Symeona (1810–1876), właściciela Spasowa, wspierającego podczas powstania styczniowego partię Zapałowicza i Zofii z Polanowskich. Rodziny nie założył^[1].