Roger Vadim
reżyser francuski Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Roger Vadim, właśc. Wadim Igoriewicz Plemiannikow[1] (ur. 26 stycznia 1928 w Paryżu, zm. 11 lutego 2000 tamże[2]) – francuski reżyser, scenarzysta i aktor. Jeden z pionierów nowej fali francuskiego filmu[3]. Zmarł po długiej walce z rakiem płuc.
![]() | |
Prawdziwe imię i nazwisko |
Вадим Игоревич Племянников |
---|---|
Imię i nazwisko przy narodzeniu |
Jewginij Drigow |
Data i miejsce urodzenia |
26 stycznia 1928 |
Data i miejsce śmierci |
11 lutego 2000 |
Zawód |
reżyser, scenarzysta, aktor, producent filmowy |
Współmałżonek |
Brigitte Bardot |
Lata aktywności |
1950–1997 |
Twórczość filmowa
- 1956: I Bóg stworzył kobietę (Et Dieu... créa la femme)
- 1957: Księżycowi jubilerzy (Les bijoutiers du clair de lune)
- 1957: Nie ma słońca w Wenecji (Sait-on jamais...)
- 1959: Niebezpieczne związki (Les liaisons dangereuses)
- 1960: ...i umrzeć z rozkoszy (Et mourir de plaisir)
- 1961: Kłopotliwa narzeczona (La bride sur le cou)
- 1962: Odpoczynek wojownika (Le repos du guerrier)
- 1962: Siedem grzechów głównych (Les sept péchés capitaux)
- 1963: Występek i cnota (La vice et la vertu)
- 1963: Zamek w Szwecji (Château en Suede)
- 1964: Krąg (La ronde)
- 1966: Zdobycz (La curée)
- 1968: Trzy kroki w szaleństwo (Histoires extraordinaires, segment)
- 1968: Barbarella (Barbarella)
- 1971: Ładne dziewczyny ustawiają się w szeregu[4]
- 1972: Hellé
- 1973: Gdyby Don Juan był kobietą (Don Juan 73)
- 1974: Zamordowana młoda dziewczyna (La jeune fille assassinée)
- 1976: Wierna żona (Une femme fidele)
- 1977: Bonheur, impair et passe
- 1980: Nocne gry (Night Games)
- 1982–1987: Faerie Tale Theatre
- 1983: Przyjęcie - niespodzianka (Surprise Party)
- 1988: I Bóg stworzył kobietę (And God Created Woman)
- 1991: Safari
- 1993: Amour fou
- 1996: La nouvelle tribu
- 1997: Un coup de baguette magique
Nagrody i nominacje
Rok | Nagroda | Kategoria | Film | Rezultat |
---|---|---|---|---|
1957 | Złoty Niedźwiedź na 7. MFF w Berlinie | Najlepszy film | Nie ma słońca w Wenecji (1956) | Nominacja |
1966 | Złoty Lew na MFF w Wenecji | Najlepszy film | Zdobycz (1966) | Nominacja |
Życie prywatne
Miał pięć żon: Brigitte Bardot, Annette Strøyberg, Jane Fondę, Catherine Schneider i Marie-Christine Barrault. Był również związany z Catherine Deneuve.
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.