Rocketdyne F-1

Rocketdyne F-1 – jednokomorowy silnik rakietowy zaprojektowany przez Rocketdyne dla Centrum Lotów Kosmicznych imienia George'a C. Marshalla i używany w rakiecie Saturn V (stworzonej na potrzeby amerykańskiego programu Apollo). W pierwszym stopniu rakiety Saturn (S-IC) zastosowano pięć takich silników.

Rocketdyne F-1

Egzemplarz F-1 eksponowany w KSC
Kraj pochodzenia	Stany Zjednoczone
Projektant	Rocketdyne
Wykorzystanie	Saturn V
Materiały napędowe	RP-1 i ciekły tlen
Pierwszy lot	9 listopada 1967
Ostatni lot	14 maja 1973
Osiągi
Siła ciągu na poziomie morza	6770 kN[1]
Impuls właściwy na poz. morza	263 s
Impuls właściwy w próżni	304 s
Maks. czas działania	165 s
Parametry
Komory spalania	1
Ciśnienie w komorze	70 bar[2]
Stosunek ciągu do masy	94,068
Wymiary
Długość	5,64 m
Średnica	3,72 m
Masa	8391 kg

F-1 jest najsilniejszym jednokomorowym silnikiem rakietowym, jaki do tej pory udało się skonstruować^[3]. Czterokomorowy radziecki silnik RD-170 jest jedynym, który przewyższa go siłą ciągu.

Pierwszy raz silnik został wykorzystany w misji Apollo 4, ostatni raz został użyty do wyniesienia na orbitę stacji kosmicznej Skylab. Podczas wszystkich 13 lotów, w których użyto w sumie 65 egzemplarzy silnika F-1 nie odnotowano awarii^[4].

Zobacz też

• J-2 (silnik rakietowy)

Przypisy

1. F-1 Engine. NASA – Marshall Space Flight Center, 1960-01-01. [dostęp 2012-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-14)]. (ang.).
2. F-1. Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2012-03-03]. (ang.).
3. Boeing: F-1 Rocket Engine. [dostęp 2012-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-03)]. (ang.).
4. Steven C. Fisher, Shamim A. Rahman: Remembering the Giants: Apollo Rocket Propulsion Development. 2009-12. s. 209. [dostęp 2012-03-03]. (ang.).Sprawdź autora:1.