Roch Stebnowski

Roch Stebnowski (ur. 16 sierpnia 1894 w Horodence, zm. 28 lipca 1967 w Warszawie) – major piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Roch Stebnowski

major piechoty
Data i miejsce urodzenia	16 sierpnia 1894 Horodenka
Data i miejsce śmierci	28 lipca 1967 Warszawa
Przebieg służby
Siły zbrojne	c. k. Obrona Krajowa Wojsko Polskie
Jednostki	KRU Kościerzyna
Stanowiska	komendant RU
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa kampania wrześniowa
Odznaczenia

Życiorys

Urodzony 16 sierpnia 1894 w Horodence jako syn Józefa^[1]. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarsko-królewskiego Pułku Strzelców Nr 32. Na stopień podporucznika rezerwy został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1917^[2].

Do sierpnia 1924 był przydzielony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Kamionka Strumiłowa na stanowisku I referenta, pozostając oficerem nadetatowym 43 pułku piechoty w Dubnie, a następnie został przeniesiony do 29 pułku piechoty w Kaliszu^[3][4][5]. 18 lutego 1928 został mianowany na stopień majora ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 i 16. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[6][7]. W kwietniu tego roku został wyznaczony na stanowisko dowódcy I batalionu 29 pp^[8][9]. W grudniu 1929 został przesunięty na stanowisko obwodowego komendanta Przysposobienia Wojskowego^[10][11]. W czerwcu 1934 został przeniesiony z 29 pp do Powiatowej Komendy Uzupełnień Kościerzyna na stanowisko komendanta^[12]. 1 września 1938 dowodzona przez niego jednostka została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Kościerzyna, a zajmowane przez niego stanowisko otrzymało nazwę „komendant rejonu uzupełnień”. W 1939 roku w dalszym ciągu pełnił służbę na tym stanowisku^[13].

Zmarł 28 lipca 1967^[14]. Razem z żoną Zofią (1900–1974) spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 54-5-1)^[15].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari (13 kwietnia 1921)^[16][17][18]
• Medal Niepodległości (16 marca 1933)^[19][20]