Rocar
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rocar, poprzednio zakłady Tudor Vladimirescu i Uzina Autobuzul București – były rumuński producent autobusów, trolejbusów i samochodów dostawczych, który miał swoją siedzibę w stolicy Rumunii – Bukareszcie. Fabryka istniała w latach 1951–2004.
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba |
Str. Ostrov 3-5 |
| Data założenia |
1951 |
| Data likwidacji |
2004 |
| Forma prawna |
Fabryka została założona w 1951 roku jako zakłady im. Tudora Vladimirescu – rumuńskiego bohatera narodowego, i rozpoczęła produkcję urządzeń taboru kolejowego oraz maszyn rolniczych. W 1953 roku przy fabryce powstał klub sportowy, późniejszy Rocar Bukareszt. W 1956 roku rozpoczęła się produkcja autobusów TV-1 na podwoziu ciężarówki[1], a rok później trolejbusów. Produkowane pojazdy oznaczano symbolem TV od Tudora Vladimirescu. W 1960 rozpoczęto produkcję autobusu z silnikiem z tyłu TV-2[1]. W 1959 roku ruszyła produkcja samochodów dostawczych serii TV-4 i 5, a następnie ich wersji rozwojowych, które stały się wkrótce głównym produktem zakładów[1]. Od 1968 roku firma rozpoczęła eksport do krajów Europy Wschodniej, Afryki, Ameryki Południowej i na Bliski Wschód. W 1971 roku została zakupiona licencja na silniki firmy MAN. Po 1973 roku nazwa zakładów została zmieniona na Uzina Autobuzul București (Bukaresztańska Fabryka Autobusów)[1]. Od 1990 roku Rocar współpracował z włoskim producentem nadwozi autobusowych De Simon. W 1993 roku została zmieniona nazwa z Uzina Autobuzul București na Rocar. Poszła za tym rezygnacja z marki TV dla produkowanych pojazdów. W 1996 r. zakończono produkcję przestarzałych już samochodów dostawczych TV / Rocar. W 2003 roku fabryka nie produkowała już żadnych pojazdów, a w marcu 2004 roku została zlikwidowana[2][3]. Ogółem wyprodukowała ponad 350 tysięcy pojazdów[4].
