Loading AI tools
amerykański polityk Partii Demokratycznej, senator Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Robert Carlyle Byrd (ur. 20 listopada 1917 w North Wilkesboro jako Cornelius Calvin Sale Jr., zm. 28 czerwca 2010 w Falls Church) – amerykański polityk, przedstawiciel Partii Demokratycznej, członek Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych z 6. okręgu wyborczego Wirginii Zachodniej (1953–1959), senator Stanów Zjednoczonych z Wirginii Zachodniej (1959–2010), przewodniczący pro tempore (w latach 1989–1995, 2001, 2001–2003, 2007–2010), lider większości (w latach 1977–1981 i 1987–1989) i mniejszości (w latach 1981–1987), whip większości (w latach 1971–1977) Senatu Stanów Zjednoczonych.
Data urodzenia |
20 listopada 1917 |
---|---|
Data śmierci |
28 czerwca 2010 |
Lider większości Senatu Stanów Zjednoczonych | |
Okres |
od 3 stycznia 1977 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik |
Mike Mansfield |
Następca | |
Okres |
od 3 stycznia 1987 |
Poprzednik | |
Następca | |
Lider mniejszości Senatu Stanów Zjednoczonych | |
Okres |
od 3 stycznia 1981 |
Poprzednik | |
Następca | |
Przewodniczący pro tempore Senatu Stanów Zjednoczonych | |
Okres |
od 3 stycznia 1989 |
Poprzednik | |
Następca | |
Okres |
od 3 stycznia 2001 |
Poprzednik | |
Następca | |
Okres |
od 6 czerwca 2001 |
Poprzednik | |
Następca | |
Okres |
od 3 stycznia 2007 |
Poprzednik | |
Następca | |
Whip większości Senatu Stanów Zjednoczonych | |
Okres |
od 3 stycznia 1971 |
Poprzednik | |
Następca | |
Senator Stanów Zjednoczonych z Wirginii Zachodniej | |
Okres |
od 3 stycznia 1959 |
Poprzednik |
Chapman Revercomb |
Następca | |
Członek Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych z 6. okręgu wyborczego Wirginii Zachodniej | |
Okres |
od 3 stycznia 1953 |
Poprzednik | |
Następca |
John M. Slack Jr. |
Był jednym z najwyżej postawionych i najbardziej wpływowych członków Partii Demokratycznej, a także najdłużej piastującym mandat senatorem USA (od roku 1959 do 2010)[1], z racji swej imponującej wiedzy nazywany był „chodzącą encyklopedią”[2]. W młodości był członkiem Ku Klux Klanu, następnie przyjął poglądy bardziej umiarkowane, uznał swoje członkostwo w KKK za „największy błąd swojego życia”, w 2008 roku poparł kandydaturę prezydencką Baracka Obamy.
Urodził się w 20 listopada 1917 w North Wilkesboro jako Cornelius Calvin Sale Jr[3][4]. Jego matka, Ada Kirby Sale, zmarła w 1918 roku w wyniku grypy hiszpanki[5]. Zgodnie z wolą matki ojciec (członek Ku Klux Klanu) przekazał dziecko swojej siostrze i jej mężowi, Vlurmie i Titusowi Daltonowi Byrdom[6]. Cornelius Calvin Sale Jr zmienił wówczas swoje imię i nazwisko na Robert Carlyle Byrd[7].
W wieku 24 lat wstąpił w szeregi Ku Klux Klanu[8], w wieku 25 lat wystąpił z organizacji[9]. Byrd był głową lokalnej organizacji KKK z tytułem „egzaltowanego cyklopa”[10].
W 1946 roku Byrd został członkiem Izby Reprezentantów Wirginii Zachodniej z ramienia Partii Demokratycznej, zasiadał w niej w latach 1947–1950[11]. W 1950 roku został wybrany do Senatu Wirginii Zachodniej, był członkiem tego organu władzy w latach 1950–1952[11].
Kiedy reprezentant 6. okręgu wyborczego stanu Wirginia Zachodnia w federalnej Izbie Reprezentantów E.H. Hedrick zrezygnował z walki o ponowną kadencję, aby wystartować w wyborach gubernatorskich, demokraci wysunęli jako kandydata na jego następcę stanowego senatora Byrda. Byrd wygrał wybory w 1952 roku i w Izbie Reprezentantów USA zasiadał w latach 1953–1959[12].
W 1958 roku został wybrany do Senatu Stanów Zjednoczonych[13]. Uzyskiwał reelekcję w 1964, 1970, 1976, 1982, 1988, 1994, 2000 i w 2006 roku[13].
W roku 1960 w czasie prawyborów Partii Demokratycznej na stanowisko prezydenta USA poparł ówczesnego lidera większości w swej izbie Lyndona B. Johnsona[14]. W 1964 roku, kiedy prezydent Johnson forsował ustawę o prawach obywatelskich, Byrd dołączył do sprzeciwiających się jej demokratów i wystąpił z obstrukcją parlamentarną (przemawiał przez 14 godzin)[15].
W 1985 roku Kongres Stanów Zjednoczonych utworzył finansowane przez siebie stypendium im. Roberta C. Byrda[16].
W styczniu 2006 roku Byrd był jednym z czterech demokratycznych senatorów, którzy głosowali za zatwierdzeniem kandydatury Samuela Alito na sędziego Sądu Najwyższego[17]. Przedtem był jednym z czternastu demokratycznych i republikańskich senatorów, którzy poszli na kompromis w sprawie nominacji sędziowskich („Gang czternastu”)[18]. Był ostrym krytykiem polityki zagranicznej administracji George’a W. Busha, a w szczególności wojny w Iraku[19].
W maju 2008 poparł kandydaturę Baracka Obamy na Prezydenta USA[20].
27 czerwca 2010 roku Byrd trafił do szpitala Inova Fairfax Hospital[21]. Zmarł następnego dnia w wieku 92 lat z przyczyn naturalnych[22].
1 lipca 2010 trumna z ciałem Byrda została wystawiona na katafalku Lincolna w sali Senatu Stanów Zjednoczonych[23]. Następnie ciało zostało przetransportowana do Kapitolu Wirginii Zachodniej, gdzie dzień później Byrd został pochowany. W uroczystości pogrzebowej wzięli udział m.in.: Barack Obama, Joe Biden, Joe Manchin, Harry Reid, Mitch McConnell, Nancy Pelosi, Jay Rockefeller, Nick Rahall i Bill Clinton[24].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.