Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Richard Pacheco (ur. 5 maja 1948) – amerykański aktor, scenarzysta i reżyser filmów pornograficznych.
Urodził się w ortodoksyjnej żydowskiej rodzinie[5]. Wychowywał się w Pittsburghu w Pensylwanii z dwoma młodszymi braćmi. Pracował w firmie swojego ojca na stacji Esso Gordon’s, spółce paliwowej ExxonMobil. W 1966 ukończył z wyróżnieniem szkołę Taylor Allderdice High School w Pittsburghu, gdzie był przewodniczącym swojej klasy[6]. Podczas nauki w Antioch College w stanie Ohio, wziął udział w amatorskiej produkcji pornograficznej studentów[5]. Po ukończeniu studiów w 1970[7] zrezygnował z pracy i przeniósł się do Berkeley w Kalifornii.
W 1971 w San Francisco Bay Area poznał swoją przyszłą żonę, Carly, która miała zostać terapeutką[7]. W 1975 zawarł związek małżeński i miał dwójkę dzieci – córkę Polly i syna Bobby’ego[8].
Pracował przez pewien czas jako dziennikarz „Hollywood Sun-Tattler” w hrabstwie Broward na Florydzie. W połowie lat siedemdziesiątych zarabiał na budowie 5 dolarów za godzinę, szukając nowej pracy. Złożył wniosek do Episkopalnej Szkoły Teologicznej na Harvardzie na wydziale historii i Graduate School of Journalism przy Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley. Zastanawiał się, czy zostać rabinem[5] w Hebrew Union College w Cincinnati w Ohio, ale gdy dowiedział się, że będzie musiał podróżować do Izraela i przez dwa lata studiować język aramejski, zdecydował się na występy w filmie pornograficznym[9].
W listopadzie 1978 trafił do miesięcznika dla pań „Playgirl”. Powiedział rodzicom o swojej karierze, kiedy odniósł sukces jako Mężczyzna Roku 1979 magazynu „Playgirl”[10]. Wkrótce otrzymał pierwszą rolę w filmie The Candy Stripers (1978) za 200 dolarów za jeden dzień na planie. Swoją karierę filmową rozpoczął pod pseudonimem Mack Howard i Dewey Alexander, m.in. w produkcji Talk Dirty to Me (1980)[11]. Potem przyjął pseudonim Richard Pachinco[12].
Od listopada 1984 Pacheco występował w filmach pornograficznych jedynie z prezerwatywą w obawie na reakcję jego żony o rosnącą epidemię AIDS. To kosztowało go większość z ofert pracy dla dorosłych. Pracował jako asystent reżysera Johna Leslie do roku 1986[13]. Wyreżyserował tylko jeden film Careful, He May Be Watching (1987), który zdobył nagrodę AVN Award 1988 w kategoriach – najlepszy film i najlepszy reżyser[14].
Dużo pisał i mówił publicznie o pornografii, w kolumnach, artykułach, opiniach, mówiąc o pornografii i AIDS[15][16][17]. 30 września 2013 wydał swoją biografię zatytułowaną Hindsight; True Love and Mischief in the Golden Age of Porn[18][19].
Wystąpił w filmach dokumentalnych: Pornstar Confidential (1996)[20], Wadd: The Life & Times of John C. Holmes (1999)[21], Give Me Your Soul... (2000)[22], After Porn Ends (2012)[23], X-Rated: The Greatest Adult Movies of All Time (2015)[24] i A Taboo Identity (2017)[25] oraz dwóch odcinkach serialu dokumentalnego The Rialto Report (2013, 2018)[26].
Rok | Nagroda | Kategoria | Rola | Film | Inni wykonawcy |
---|---|---|---|---|---|
1981 | Adult Film Association of America (AFAA) | Najlepszy aktor drugoplanowy[1] | Jack | Talk Dirty to Me (1980), reż. Anthony Spinelli | – |
Critics’ Adult Film Award | Najlepszy aktor drugoplanowy[1] | – | |||
1982 | Adult Film Association of America (AFAA) | Najlepszy aktor drugoplanowy[1] | Jonathon | The Dancers (1981), reż. Anthony Spinelli | – |
Critics’ Adult Film Award | Najlepszy aktor drugoplanowy[1] | Lenny | Nothing to Hide (1981), reż. Anthony Spinelli | – | |
Critics’ Adult Film Award | Najlepszy aktor[1] | – | |||
1984 | AVN Award | Najlepszy aktor drugoplanowy[1] | – | ||
AVN Award | Najlepszy aktor[1] | Walter Brooks | Nienasycony (Irresistible, 1982), reż. Edwin Brown | – | |
1986 | AVN Award | Najlepsza scena seksu w filmie fabularnym[1] | Peter | Dziesięć małych dzieweczek (Ten Little Maidens, 1985), reż. John Seeman | Amber Lynn, Janey Robbins, Nina Hartley, Lisa De Leeuw, Harry Reems, Jamie Gillis, Ginger Lynn, Paul Thomas i Eric Edwards |
1988 | AVN Award | Najlepszy reżyser[1] | – | Careful, He May Be Watching (1987) | – |
1989 | AVN Award | Najlepszy aktor drugoplanowy[1] | Sensual Escape (1991), reż. Gloria Leonard, Candida Royalle | – | |
AVN Award | Najlepsza scena w parze[1] | – | Nina Hartley | ||
1999 | AVN Award | AVN Hall of Fame (Sala Sław)[27] | – | – | – |
2006 | XRCO Award | XRCO Hall of Fame (Sala Sław)[1] | – | – | – |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.