Reprezentacja Ukrainy w piłce nożnej mężczyzn

Reprezentacja Ukrainy w piłce nożnej mężczyzn (ukr. Чоловіча збірна України з футболу) – narodowy zespół piłkarzy nożnych Ukrainy. Za funkcjonowanie reprezentacji odpowiedzialny jest Ukraiński Związek Piłki Nożnej.

Ukraina

Україна

Znak reprezentacji
Przydomek	Жовто-блакитнi (Żółto-błękitni), Жовто-сині (Żółto-niebiescy)
Związek	Українська асоціація футболу
Sponsor techniczny	Joma
Trener	Serhij Rebrow
Asystent trenera	Ołeksandr Szowkowski Andrij Annenkow
Skrót FIFA	UKR
Ranking FIFA	24. (1553.35 pkt.)[a]
Miejsce w rankingu Elo	23. (1831 pkt.) na 18 lipca 2023
Zawodnicy
Najwięcej występów	Anatolij Tymoszczuk (144)
Najwięcej bramek	Andrij Szewczenko (48)
Stroje domowe Stroje wyjazdowe
Mecze
Pierwszy mecz  Ukraina 1:3 Węgry  (Użhorod, Ukraina; 29 kwietnia 1992)
Najwyższe zwycięstwo  Ukraina 9:0 San Marino  (Lwów, Ukraina; 6 września 2013)
Najwyższa porażka  Francja 7:1 Ukraina  (Saint-Denis, Francja; 6 października 2020)
Stan aktualny na 15 lutego 2024.

Dzieje reprezentacji

Reprezentacja Ukrainy rozpoczęła występy międzynarodowe 29 kwietnia 1992 roku, od porażki 1:3 z Węgrami.

Wcześniej ukraińscy piłkarze grali w barwach reprezentacji Związku Radzieckiego. I to oni – zawodnicy Dynama Kijów, najbardziej utytułowanego klubu ZSRR – stanowili o jej sile w latach 80. Na początku lat 90. niektórzy Ukraińcy (np. Ilja Cymbalar, Wiktor Onopko, Oleg Salenko, Andriej Kanczelskis, Jurij Nikiforow czy Siergiej Juran) wybrali grę w barwach reprezentacji Rosji, która została ogłoszona oficjalnym następcą reprezentacji ZSRR, a Ukraina nie uczestniczyła w największych międzynarodowych rozgrywkach do 1994 r.

Trzykrotnie „Zbirna”, mając w składzie najlepszego według France Football piłkarza świata Andrija Szewczenkę, przegrywała w barażach do międzynarodowych turniejów – z Chorwacją do Mundialu 1998, ze Słowenią do Euro 2000 i z Niemcami do Mundialu 2002. W eliminacjach do Euro 2004 nie przeszła kwalifikacji do finału, zajmując dopiero trzecie miejsce w grupie 6 po przyszłym mistrzu Europy 2004 Grecji i Hiszpanii.

Futbol na Ukrainie cieszy się olbrzymim zainteresowaniem. Wpływ mają na to, oprócz ostatnich sukcesów drużyny narodowej, także regularne występy w Lidze Mistrzów Dynama Kijów i Szachtara Donieck, rozwój infrastruktury sportowej oraz podniesienie poziomu rozgrywek ligowych. W ukraińskich klubach pracuje coraz więcej znanych trenerów z zagranicy.

Znaczek pocztowy promujący reprezentację Ukrainy na mistrzostwach świata 2006

W 2005 roku reprezentacja prowadzona przez Ołeha Błochina zajęła pierwsze miejsce w grupie eliminacyjnej do Mundialu 2006 i po raz pierwszy w historii awansowała do finałów mistrzostw świata. Na turnieju po ograniu Arabii Saudyjskiej i Tunezji, awansowała do drugiej rundy, gdzie po rzutach karnych wygrała ze Szwajcarią. W ćwierćfinale nie dała rady przyszłym mistrzom świata Włochom.

Szowkowski

Rusoł

Swiderski

Nesmaczny

(Jezerski)

Tymoszczuk

Szełajew

Kałynyczenko

Husiew

(Husin)

Rebrow

Szewczenko

(Miłewski)

Woronin

Podstawowe ustawienie reprezentacji Ukrainy w czasie mundialu 2006

Wtedy niemal wszyscy reprezentanci byli zawodnikami klubów z rodzimej ligi, najczęściej Dynama Kijów. Od kilku lat pewną pozycję w bramce miał doświadczony Ołeksandr Szowkowski (Dynamo Kijów). Przed nim grali zazwyczaj Andrij Nesmaczny (Dynamo Kijów), Andrij Rusoł (Dnipro Dniepropetrowsk), Anatolij Tymoszczuk (Bayern Monachium) i Wołodymyr Jezerski (Szachtar Donieck). Liderem drugiej linii był 35-letni rozgrywający Andrij Husin. W ataku obok największej gwiazdy i kapitana reprezentacji Andrija Szewczenki (Dynamo Kijów) występowali Andrij Woronin (FC Liverpool), Ołeksij Bielik (Szachtar Donieck) lub powracający do kadry po dwuletniej nieobecności Serhij Rebrow (Rubin Kazań).

W kolejnych eliminacjach do Euro 2008 ponownie nie zakwalifikowała się do turnieju finałowego, zajmując trzecie miejsce w grupie 2 po reprezentacji Włoch i Francji.

W eliminacjach do Mundialu 2010 zajęła drugie miejsce w grupie 6, ale przegrała w barażach do finałowego turnieju z Grecją (0:0 i 0:1).

W finałach Euro 2012 miała zapewniony start jako współgospodarz (razem z Polską). Znalazła się w grupie D razem z Anglią, Francją i Szwecją. Po jednym zwycięstwie (ze Szwecją 2:1), i dwóch porażkach (z Francją 0:2 i Anglią 0:1) z trzema punktami na koncie zakończyli swój udział w turnieju na fazie grupowej zajmując trzecie miejsce.

W eliminacjach do Mistrzostw Świata 2014 w Brazylii Ukraińcy zajęli drugie miejsce tuż za reprezentacją Anglii z 21 punktami w dziesięciu meczach po sześciu zwycięstwach, trzech remisach i jednej porażce. Oznaczało to ponowny udział w barażach, w których to rywalem ekipy ukraińskiej była Francja. Po zwycięstwie 2:0 w pierwszym meczu rozegranym w Kijowie, w meczu rewanżowym na Saint-Denis padł wynik 3:0 dla Francuzów, w wyniku czego Ukraińcom nie udało się awansować do turnieju głównego.

Udało im się za to awansować do Mistrzostw Europy 2016. W swojej grupie eliminacyjnej grali z Hiszpanią, Słowacją, Białorusią, Luksemburgiem i Macedonią. Zajęli w niej ostatecznie trzecie miejsce z dorobkiem 19 punktów w 10 meczach po sześciu zwycięstwach, jednym remisie i trzech porażkach. Zagrali więc kolejny raz w barażach tym razem z reprezentacją Słowenii. Po zwycięstwie 2:0 w pierwszym meczu we Lwowie, w rewanżowym spotkaniu rozegranym w Mariborze padł wynik 1:1 i ukraińscy piłkarze mogli świętować awans na Euro.

Na turnieju we Francji reprezentacja Ukrainy trafiła do grupy C razem z Polską, Niemcami i Irlandią Północną. Po trzech porażkach odpowiednio z: Niemcami i Irlandią Północną (po 0:2), oraz z Polską (0:1) z zerowym dorobkiem punktowym zajęli ostatnie miejsce i zakończyli udział w turnieju na fazie grupowej. Po tych nieudanych dla Ukraińców mistrzostwach selekcjoner Mychajło Fomenko rozstał się z kadrą^[1]. Jego następcą na stanowisku selekcjonera reprezentacji Ukrainy został Andrij Szewczenko.

Eliminacje do Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2020

Osobny artykuł: Eliminacje Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2020/Grupa B.

Zespół Pkt M W R P Br+ Br− +/−  Ukraina 20 8 6 2 0 17 4 +13  Portugalia 17 8 5 2 1 22 6 +16  Serbia 14 8 4 2 2 17 17 0  Luksemburg 4 8 1 1 6 7 16 -9  Litwa 1 8 0 1 7 5 25 -20

Portugalia  X 0:0 1:1 6:0 3:0 Ukraina  2:1 X 5:0 2:0 1:0 Serbia  2:4 2:2 X 4:1 3:2 Litwa  1:5 0:3 1:2 X 1:1 Luksemburg  0:2 1:2 1:3 2:1 X

Lista meczów reprezentacji Ukrainy w piłce nożnej

Osobny artykuł: Lista meczów reprezentacji Ukrainy w piłce nożnej.

Akcesja do federacji międzynarodowych

• Data przystąpienia do FIFA: lato 1992
• Data przystąpienia do UEFA: lato 1992

Udział w międzynarodowych turniejach

Igrzyska olimpijskie

Udział w igrzyskach olimpijskich									.	Kwalifikacje do igrzysk olimpijskich
Rok	Runda	Miejsce	M	W	R	P	B+	B-		M	W	R	P	B+	B-
1920–1992	Ukraina była częścią ZSRR
1996	Nie zakwalifikowała się									10	6	2	2	24	12
2000										8	6	0	2	17	5
2004										8	2	5	1	8	5
2008										2	1	0	1	2	4
2012										13	5	5	3	17	13
2016										10	6	1	3	20	13
2020										10	5	2	3	18	12
2024	Faza grupowa	9/16	3	1	0	2	3	5		5	3	1	1	9	8

Mistrzostwa świata

Udział w mistrzostwach świata									.	Kwalifikacje do mistrzostw świata
Rok	Runda	Miejsce	M	W	R	P	B+	B-		M	W	R	P	B+	B-
1930–1990	Ukraina była częścią ZSRR
1994	Nie brała udziału
1998	Nie zakwalifikowała się									12	6	3	3	11	9
2002										12	4	6	2	15	13
2006	Ćwierćfinał	8/32	5	2	1	2	5	7		12	7	4	1	18	7
2010	Nie zakwalifikowała się									12	6	4	2	21	7
2014										12	7	3	2	30	7
2018										10	5	2	3	13	9
2022										10	3	6	1	14	10
2026	Kwalifikacje do rozegrania

Mistrzostwa Europy

Udział w mistrzostwach Europy									.	Kwalifikacje do mistrzostw Europy
Rok	Runda	Miejsce	M	W	R	P	B+	B-		M	W	R	P	B+	B-
1960–1992	Ukraina była częścią ZSRR
1996	Nie zakwalifikowała się									10	4	1	5	11	15
2000										12	5	6	1	16	7
2004										8	2	4	2	11	10
2008										12	5	2	5	18	16
2012	Faza grupowa	12/16	3	1	0	2	2	4
2016	Faza grupowa	24/24	3	0	0	3	0	5		12	7	2	3	17	5
2020	Ćwierćfinał	8/24	5	2	0	3	6	10		8	6	2	0	17	4
2024	Faza grupowa	17/24	3	1	1	1	2	4		10	6	2	2	15	10

Rekordziści

Stan na 21 września 2022^[2]

Najwięcej występów w kadrze

Lp.	Nazwisko	Lata gry w kadrze	Mecze
1.	Anatolij Tymoszczuk	2000–2016	144
2.	Andrij Szewczenko	1995–2012	111
3.	Andrij Jarmołenko*	2009–	110
4.	Rusłan Rotań	2003–2018	100
5.	Ołeh Husiew	2003–2016	98
6.	Andrij Piatow*	2007–	94
7.	Ołeksandr Szowkowski	1994–2012	92
8.	Jewhen Konoplanka*	2010–	86
9.	Serhij Rebrow	1992–2006	75
10.	Andrij Woronin	2002–2012	74

Stan na 21 września 2022^[2]

Najwięcej goli w kadrze

Lp.	Nazwisko	Lata gry w kadrze	Gole (Mecze)
1.	Andrij Szewczenko	1995–2012	48 (111)
2.	Andrij Jarmołenko*	2009–	45 (110)
3.	Jewhen Konoplanka*	2010–	17 (86)
4.	Serhij Rebrow	1992–2006	15 (75)
5.	Ołeh Husiew	2003–2016	13 (98)
6.	Serhij Nazarenko	2003–2012	12 (56)
7.	Jewhen Sełezniow	2008–2018	11 (58)
8.	Andrij Worobiej	2000–2008	9 (68)
	Andrij Husin	1993–2006	9 (71)
10.	Timierłan Husejnow	1993–1997	8 (14)
	Artem Kraweć*	od 2012	8 (23)
	Artem Miłewski	2006–2012	8 (50)
	Andrij Woronin	2002–2012	8 (74)
	Rusłan Rotań	2003–2018	8 (100)

Stan na 10 czerwca 2019 r.^[3]

Kapitanowie reprezentacji

#	Nazwisko	Lata gry w kadrze	Mecze kapitana (Mecze ogółem)
1	Andrij Szewczenko	1995–2012	58 (111)
2	Anatolij Tymoszczuk	2000–2016	41 (144)
3	Ołeh Łużny	1992–2003	39 (52)
4	Rusłan Rotań	2003–2018	25 (100)
5	Jurij Kalitwincew	1995–1999	13 (22)
=	Ołeksandr Hołowko	1995–2004	13 (58)
7	Ołeksandr Szowkowski	1993–2012	12 (92)
8	Andrij Piatow*	od 2006	9 (89)
9	Ołeksandr Kuczer	2006–2017	8 (57)
10	Jewhen Konoplanka*	od 2010	5 (73)
11	Hennadij Łytowczenko	1993–1994	4 (4)
=	Jurij Maksymow	1992–2002	4 (27)
13	Serhij Diriawka	1992–1995	3 (9)
=	Andrij Husin	1993–2006	3 (71)
15	Andrij Połunin	1992–1995	2 (9)
=	Andrij Rusoł	2004–2010	2 (49)
=	Władysław Waszczuk	1996–2007	2 (63)
18	Jurij Szełepnycki	1992	1 (1)
=	Jewhen Drahunow	1992	1 (2)
=	Ołeksij Mychajłyczenko	1992–1994	1 (2)
=	Serhij Tretjak	1992	1 (2)
=	Ihor Petrow	1994	1 (3)
=	Serhij Kowałeć	1992–1994	1 (10)
=	Serhij Beżenar	1992–1997	1 (23)
=	Wjaczesław Szewczuk	2006–2016	1 (56)
=	Serhij Rebrow	1992–2007	1 (75)

Stan na 5 września 2020 r.

Bramkarze reprezentacji

#	Nazwisko	Lata gry w kadrze	Najwięcej goli straconych w kadrze (Mecze ogółem)
1	Ołeksandr Szowkowski	1994–2012	76 (92)
2	Andrij Piatow*	od 2006	71 (94)
3	Ołeh Susłow	1994–1997	15 (12)
4	Andrij Dykań	2010–2012	11 (8)
=	Dmytro Tiapuszkin	1994–1995	11 (7)
6	Witalij Rewa	2001–2003	10 (9)
=	Maksym Łewycki	2000–2002	10 (8)
8	Wjaczesław Kernozenko	2000–2008	8 (5)
9	Ihor Kutepow	1992–1993	6 (4)
10	Dmytro Szutkow	1993–2003	4 (5)
=	Ołeksandr Pomazun	1992–1993	4 (4)
=	Andrij Kowtun	1993	4 (2)

Stan na 5 września 2020 r.

Bramkarze reprezentacji

#	Nazwisko	Lata gry w kadrze	Najwięcej meczów w kadrze (bramki stracone)
1	Andrij Piatow*	od 2007	94 (71)
2	Ołeksandr Szowkowski	1994–2012	92 (80)
3	Ołeh Susłow	1994–1997	12 (15)
4	Witalij Rewa	2001–2003	9 (10)
5	Andrij Dykań	2010–2012	8 (11)
=	Maksym Łewycki	2000–2002	8 (10)
7	Dmytro Tiapuszkin	1994–1995	7 (11)
8	Wałerij Worobjow	1994–1999	6 (2)
9	Denys Bojko*	od 2014	5 (3)
=	Dmytro Szutkow	1993–2003	5 (4)
=	Wjaczesław Kernozenko	2000–2008	5 (8)

• Gwiazdką oznaczono piłkarzy branych pod uwagę przy ustalaniu obecnego składu.

Jubileuszowe bramki w kadrze

Gol	Piłkarz	Data	Mecz
1	Iwan Hecko	29 kwietnia 1992	Ukraina 1 – 3 Węgry
100	Andrij Woronin	12 października 2002	Ukraina 2 – 0 Grecja
200	Andrij Szewczenko	14 października 2009	Andora 0 – 6 Ukraina
300	Artem Kraweć	14 czerwca 2015	Ukraina 3 – 0 Luksemburg

Trenerzy reprezentacji Ukrainy

Szkoleniowiec	O	od	do	M	W	R	P	B+	B-
Wiktor Prokopenko		1992		3	0	1	2	2	5
Mykoła Pawłow		1992		1	0	1	0	1	1
Łeonid Tkaczenko
Ołeh Bazyłewycz		1993	1994	11	4	3	4	13	14
Mykoła Pawłow		1992		2	0	0	2	0	3
Wołodymyr Muntian
Jożef Sabo		1994		2	1	1	0	3	0
Anatolij Końkow		1995		7	3	0	4	8	13
Jożef Sabo		1996	1999	32	15	11	6	44	26
Walery Łobanowski		2000	2001	18	6	7	5	20	20
Łeonid Buriak		2002	2003	19	5	6	8	18	23
Ołeh Błochin		2003	2007	46	21	14	11	65	40
Ołeksij Mychajłyczenko		2008	2009	21	12	5	4	31	16
Myron Markewicz		2010		4	3	1	0	9	3
Jurij Kalitwincew		2010	2011	8	1	5	2	10	13
Ołeh Błochin		2011	2012	18	7	3	8	27	28
Andrij Bal		2012		2	0	1	1	0	1
Ołeksandr Zawarow		2012		1	1	0	0	1	0
Mychajło Fomenko		2012	2016	37	24	6	7	67	22
Andrij Szewczenko		2016	2021	51	25	13	13	71	59

Stan na 3 lipca 2021

Aktualna kadra

26 osobowa kadra na Mistrzostwa Europy 2020, które odbywają się w dniach 11 czerwca 2021 – 11 lipca 2021. Występy i gole aktualne na 20 czerwca 2021.

Nr	Imię i nazwisko	Data urodzenia	Występy	Gole	Klub
Bramkarze
1	Heorhij Buszczan	31 maja 1994	9	0	Dynamo Kijów
12	Andrij Piatow (c)	28 czerwca 1984	97	0	Szachtar Donieck
23	Anatolij Trubin	1 sierpnia 2001	2	0	Szachtar Donieck
Obrońcy
2	Eduard Sobol	20 kwietnia 1995	21	0	Club Brugge
4	Serhij Krywcow	15 marca 1991	23	0	Szachtar Donieck
13	Illa Zabarny	1 września 2002	11	0	Dynamo Kijów
16	Witalij Mykołenko	29 maja 1999	18	0	Dynamo Kijów
21	Ołeksandr Karawajew	2 czerwca 1992	36	1	Dynamo Kijów
22	Mykoła Matwijenko	2 maja 1996	39	0	Szachtar Donieck
24	Ołeksandr Tymczyk	20 stycznia 1997	4	0	Dynamo Kijów
25	Denys Popow	17 lutego 1999	1	0	Dynamo Kijów
Pomocnicy
3	Heorhij Sudakow	1 września 2002	3	0	Szachtar Donieck
5	Serhij Sydorczuk	2 maja 1991	39	3	Dynamo Kijów
6	Taras Stepanenko	8 sierpnia 1989	63	3	Szachtar Donieck
7	Andrij Jarmołenko	23 października 1989	97	42	West Ham United
8	Rusłan Malinowski	4 maja 1993	40	6	Atalanta BC
10	Mykoła Szaparenko	4 października 1998	15	0	Dynamo Kijów
11	Marlos	7 czerwca 1988	27	1	Szachtar Donieck
14	Jewhenij Makarenko	21 maja 1991	12	0	KV Kortrijk
15	Wiktor Cyhankow	15 listopada 1997	28	6	Dynamo Kijów
17	Ołeksandr Zinczenko	15 grudnia 1996	42	6	Manchester City
18	Roman Bezus	26 września 1990	23	5	KAA Gent
20	Ołeksandr Zubkow	3 sierpnia 1996	12	1	Ferencvárosi TC
Napastnicy
9	Roman Jaremczuk	27 listopada 1995	27	10	KAA Gent
19	Artem Biesiedin	31 marca 1996	17	2	Dynamo Kijów
26	Artem Dowbyk	21 czerwca 1997	2	0	Dnipro-1

Źródło^[4]:

Zobacz też

• reprezentacja Związku Radzieckiego w piłce nożnej mężczyzn
• reprezentacja Wspólnoty Niepodległych Państw w piłce nożnej mężczyzn