Renata Walezjuszka
królewna francuska z dynastii Walezjuszy, księżna Ferrrary i Modeny Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
królewna francuska z dynastii Walezjuszy, księżna Ferrrary i Modeny Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Renata Walezjuszka, Renata francuska, fr. Renée de Valois (ur. 10 października 1510 w Blois, zm. 20 czerwca 1574) – królewna francuska z dynastii Walezjuszów, księżna Ferrary od 1528 roku i Modeny od 1534 roku.
Księżna Modeny | |
Okres | |
---|---|
Jako żona | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data i miejsce urodzenia | |
Data śmierci | |
Ojciec | |
Matka | |
Mąż | |
Dzieci |
Anna |
Renata była młodszą córką króla Francji Ludwika XII i jego żony, księżnej Bretanii Anny, dziedziczki księcia Franciszka II Bretońskiego. Jej wczesną edukacją zajęła się jej guwernantka, Michelle de Saubonne, Madame de Soubise. W zamian za wyrzeczenie się pretensji do księstwa Bretanii, Renata otrzymała księstwo Chartres od Franciszka I, króla Francji. W dzieciństwie zaprzyjaźniła się z Anną Boleyn, późniejszą królową Anglii, przebywającą wówczas na dworze francuskim.
Renata jako księżna Ferrary była gorącą protektorką proreformacyjnych kół intelektualnych we Włoszech, w związku z czym została poddana silnym naciskom ze strony Rzymu. Restrykcjami inkwizycji rzymskiej objęte zostało także księstwo rządzone przez dynastię d’Este. Dwór książęcy był bezpiecznym schronieniem dla włoskich i zagranicznych protestantów (w 1536 Ferrarę odwiedził sam Kalwin). Ponieważ miejscowy inkwizytor Girolamo Papini był blisko związany z dworem, Kongregacja Świętego Oficjum wysłała do Ferrary własnych komisarzy. Pod ich naciskiem książę Ercole zgodził się na egzekucję jednego z czołowych włoskich protestantów, Fanino Faniniego (1550). W 1554 księżna Renata oficjalnie złożyła katolickie wyznanie wiary i wyrzekła się protestantyzmu. Było to odstępstwo taktyczne, księżna bowiem kategorycznie odmawiała w uczestniczeniu w katolickich obrzędach i to pomimo nacisków męża. Próbowała również wychowywać młodsze córki w kalwinizmie. Po śmierci męża i pod wpływem nacisków syna w 1560 roku powróciła do Francji. Tam Renata już oficjalnie przeszła na Kalwinizm i popierała Hugenotów w swoich dobrach. Noc św. Bartłomieja przeżyła dzięki opiece Katarzyny Medycejskiej, ale pomimo nacisków dworu odmówiła przejścia na katolicyzm. W swoich w Montargis udzielała pomocy i ochrony Hugenotom. Jej pogrzeb odbył się według liturgii kalwińskiej ku wielkiemu niezadowoleniu dzieci.
W kwietniu 1528 poślubiła księcia Ferrary, Modeny i Reggio – Herkulesa II. Mieli pięcioro dzieci:
Renata owdowiała w 1559. W związku ze złymi stosunkami z synem, księciem Ferrary, wróciła do Francji w 1560 roku i osiedliła się w Montargis, gdzie zmarła 12 czerwca 1574.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.