Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Region Tōhoku (jap. 東北地方 Tōhoku-chihō) – jedna z geograficznych krain Japonii. Region Tōhoku (tōhoku po japońsku znaczy północno-wschodni) znajduje się w północno-wschodniej części największej wyspy Japonii, Honsiu.
Tōhoku składa się z sześciu prefektur: Aomori, Akita, Iwate, Yamagata, Fukushima oraz Miyagi.
Region ten poniósł ogromne straty ludzkie i materialne w czasie trzęsienia ziemi i tsunami w 2011 roku.
Ukształtowanie terenu Tōhoku jest wyżynne i górzyste. Z północy na południe rozciągają się góry Ōu. Klimat jest ostrzejszy niż w pozostałych regionach kraju, z wyjątkiem Hokkaido.
Obraz regionu Tōhoku został uwieczniony w księdze napisanej prozą i wierszem przez jednego z najbardziej znanych poetów, Bashō Matsuo (1644–1694), pt. Oku no hosomichi (奥の細道, pol. „Ścieżki na daleką północ”), który uznawany jest za jeden z najdoskonalszych utworów literatury japońskiej[1].
Rejon przez tysiąclecia był zamieszkiwany przez Ajnów. Japończycy zaczęli tu docierać dość późno, od około VIII wieku n.e. Dopiero w latach 60. XX wieku zaczął się tu rozwijać przemysł. Powstały fabryki produkujące i przetwarzające żelazo, stal, pulpę drzewną, chemikalia oraz ropę naftową. Aż do tego czasu Tōhoku postrzegane było głównie jako region rolniczy, ponieważ zaopatrywało rynki w Sendai, Tokio i Jokohamie w ryż i inne produkty żywnościowe. 20% krajowych dostaw ryżu pochodziło właśnie z Tōhoku, pomimo tego, że z powodu ostrzejszego klimatu zbiory były możliwe tylko raz w roku.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
