Loading AI tools
Reformowany Kościół Episkopalny – jest konserwatywnym kościołem anglikańskim, silnie podkreślającym swą reformowaną, protestancką i ewangelikalną tożsamość, przy równoczesnym zachowaniu wierności wobec reformacyjnych zasad anglikanizmu, tradycyjnej liturgii anglikańskiej opartej na Modlitewniku powszechnym i episkopalnego ustroju Kościoła z zachowaniem ważnej sukcesji apostolskiej.
| Klasyfikacja systematyczna wyznania | |||||||||
| Chrześcijaństwo └ Anglikanizm, Protestantyzm └ Kalwinizm | |||||||||
| Ustrój kościelny | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zasięg geograficzny |
Stany Zjednoczone, Kanada, Niemcy, Brazylia, Indie, Kuba, Liberia | ||||||||
| Członkostwo | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
| Strona internetowa | |||||||||
Kościół został założony przez najprzewielebniejszego bpa George’a Davida Cumminsa oraz szeregu byłych duchownych i wiernych Kościoła Episkopalnego w Stanach Zjednoczonych, którzy sprzeciwili się utracie, jak uważali, „protestanckości” i ewangelikalnego charakteru Kościoła Episkopalnego, przy jednoczesnym podążaniu tego wyznania w stronę liberalnego chrześcijaństwa. Reformowany Kościół Episkopalny uznaje aborcję i praktykowanie homoseksualizmu za grzechy, nie stosuje ordynacji kobiet na urzędy duchowne, z wyjątkiem wyświęcenia na urząd diakonisy (lecz nie diakonki). Jest zwolennikiem deklaracji jerozolimskiej i uczestniczył w Globalnej Konferencji Przyszłości Anglikańskiej, na której założono Wspólnotę Anglikanów Wyznających.
Obecnym biskupem Kościoła jest najprzewielebniejszy Leonard W. Riches. Reformowany Kościół Episkopalny działa w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Niemczech, Brazylii, Indiach, Kubie i Liberii.
Reformowany Kościół Episkopalny został zorganizowany 2 grudnia 1873 r. na gruncie idei powrotu do protestanckich i reformowanych korzeni anglikanizmu. Grupa amerykańskich episkopalian – zarówno wiernych, jak i wielebnych – na skutek, ich zdaniem, odejścia od staroprotestanckich wartości i porzucenia przez Kościół Episkopalny ewangelikalnego charakteru wyznania na rzecz teologii liberalnej, doprowadziła do powstania nowego anglikańskiego wyznania w Ameryce Północnej. Najprzewielebniejszy Cummins – biskup założyciel – jakkolwiek uważał, że Reformowany Kościół Episkopalny powinien pozostać przy zachowaniu zarówno ważnej sukcesji apostolskiej, jak i episkopalnego charakteru Kościoła, odrzucił jednak ideę konieczności występowania owych elementów do prawidłowego funkcjonowania Kościoła. Najprzewielebniejszy Cummins działał na rzecz zbliżenia między episkopalianami a innymi wyznaniami protestanckimi, m.in. ewangelicznymi chrześcijanami, prezbiterianami i metodystami. Podczas konferencji dorocznej Aliansu Ewangelicznego wraz z innymi anglikańskimi wielebnymi ze swego otoczenia odprawił z nie posiadającymi sukcesji apostolskiej pastorami ewangelikalnymi nabożeństwo Wieczerzy Pańskiej, za co został skrytykowany przez zwolenników anglokatolicyzmu.
Na pierwszym Synodzie Generalnym Reformowanego Kościoła Episkopalnego, który odbył się 2 grudnia 1873 r. przyjęto deklarację stanowiącą o kierunku doktrynalnym Kościoła:
1. Reformowany Kościół Episkopalny trzyma się „wiary raz świętym podanej”, zawartej w Piśmie Świętym Starego i Nowego Testamentu, które jest Słowem Bożym i jedyną zasadą wiary i praktyki; w apostolskim symbolu wiary, w świętych ustanowieniach sakramentów: chrztu i Wieczerzy Pańskiej, a także konsekwentnie w doktrynach łaski, jak to zostało wyrażone w 39 artykułach wiary Kościoła Anglikańskiego.
2. Kościół uznaje ustrój episkopalny i obstaje przy nim, nie jako przy prawie ustanowionym przez Boga, lecz jako przy najstarszym i najbardziej wskazanym ustroju organizacji Kościoła.
3. Kościół zachowuje liturgię, której jednak nie uważa za niezbędną, ani władną powstrzymywać wolność w modlitwie, przyjmując Modlitewnik powszechny, jak został on skorygowany, zaopiniowany i polecony do użytku decyzją Konwencji Generalnej Protestanckiego Kościoła Episkopalnego w roku Pańskim 1785, zastrzegając sobie prawo do wprowadzania zmian, rozbudowywania, skracania i wnoszenia poprawek do jego treści, aby mógł on najbardziej służyć zbudowaniu ludzi.
4. Kościół potępia i odrzuca następujące błędne i nieznane mu doktryny: pierwszą, to jest, że Kościół istnieje tylko przy zachowaniu określonego ustroju eklezjalnego; drugą, to jest, że chrześcijańscy kaznodzieje są „kapłanami”, innymi słowy przyjmujemy, że wszyscy wierzący stanowią „królewskie kapłaństwo”; trzecią, to jest, że Stół Pański jest „ołtarzem”, na którym ofiara Ciała i Krwi Pańskiej jest składana ponownie Ojcu; czwartą, to jest, że obecność Chrystusa w Wieczerzy Pańskiej jest Jego obecnością w składnikach chleba i wina; piątą, to jest, że chrzest jest niezbędny, aby zostać nowo narodzonym.
Podsumowując ostatni dzień I Konwencji Generalnej Reformowanego Kościoła Episkopalnego, dnia 2 grudnia roku Pańskiego 1873, zasady i ethos zostają streszczone, co następuje:
W jedności serca i w jedności wiary z naszymi ojcami, którzy na samym początku istnienia tego Narodu odwoływali się do formy ustroju eklezjalnego, jaki odziedziczyli po Reformowanym Kościele Anglii, według rozsądnej i dokładnej korekty Modlitewnika powszechnego, powracamy do stanowiska, jakie oni zajmowali, uważając siebie za starych, prawdziwych protestanckich episkopalian okresu bezpośrednio następującego po rewolucji amerykańskiej, a poprzez naszych przodków zachowujemy nienaruszoną historyczną sukcesję jako Kościół anglikański z Kościołem Chrystusowym, który tworzyły pierwsze gminy chrześcijańskie.
Kościół eksponuje protestanckie, reformowane i ewangelikalne aspekty historyczne anglikanizmu, wskazując na 39 artykułów wiary i dziedzictwo angielskiej reformacji i jej czołowych przedstawicieli, jak Thomas Cranmer. Jednocześnie, Reformowany Kościół Episkopalny krytykuje rytualizm, jaki jego zdaniem ogarnął niektóre kościoły anglikańskie.[1]
Reformowany Kościół Episkopalny, w przeciwieństwie do Kościoła Episkopalnego, posiada wspólnotę ambony i Stołu Pańskiego z kościołami ewangelicznymi, reformowanymi i metodystycznymi – nie posiadającymi sukcesji apostolskiej. Naucza, że posługa Słowa Bożego i sakramentów w tych kościołach pozostaje na równi ważna i obfituje w te same błogosławieństwa, co posługa sprawowana przy jej zachowaniu. Prawdziwy Kościół Chrystusowy istnieje według reformowanych episkopalian także poza historycznym episkopatem.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
