Reakcja Boscha
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Reakcja Boscha (metoda Boscha) – reakcja chemiczna dwutlenku węgla z wodorem dająca jako produkty węgiel i wodę. Reaktory, w których reakcja ta zachodzi, są rozwijane jako potencjalne urządzenia do usuwania dwutlenku węgla i uzyskiwania wody w pojazdach kosmicznych[1][2]:
W rzeczywistości jest to kombinacja 3 reakcji[1]:
Do reakcji można stosować różne katalizatory, z których najlepsze rezultaty uzyskuje się dla wełny stalowej. Największą zaletą metody jest całkowity odzysk tlenu[1][2]
Początkowo proces prowadzono w temperaturze 650 °C i ciśnieniu 2 atm, a konwersja wynosiła zaledwie 6–7%[1]. Problemem jest też dezaktywacja katalizatora i zatykanie układu przez wydzielający się węgiel[1][2]. Wykorzystanie dwóch szeregowo połączonych reaktorów, pracujących w różnych warunkach, pozwoliło na obniżenie temperatury i podniesienie wydajności oraz zmniejszyło problem związany z osadzaniem się węgla[1].
NASA rozpoczęła badania potencjalnego wykorzystania reakcji Boscha na początku lat 60.[1] W latach 90. przeprowadzono testy w celu wyłonienia systemu dla projektowanej stacji kosmicznej Freedom, jednak wybrano wówczas reaktor oparty na reakcji Sabatiera, która wprawdzie daje odzysk tylko połowy tlenu, ale jest prostsza i była lepiej dopracowana[1][2].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.