Raymond Tyler

Raymond Farrington Tyler (ur. 8 marca 1894 w Middlebury, zm. 22 kwietnia 1966) – amerykański pilot, uczestnik zawodów o Puchar Gordona Bennetta.

Raymond Farrington Tyler

Zdjęcie z 1935 roku
Data i miejsce urodzenia	8 marca 1894 Middlebury
Data śmierci	22 kwietnia 1966
Zawód, zajęcie	pilot

Życiorys

27 maja 1917 roku wstąpił do marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych. Odbył bezpłatne szkolenie balonowe w bazie Wingedfoot Lake w Akron w Ohio^[1], a w 1919 roku otrzymał dyplom pilota balonowego w bazie lotniczej Pensacola na Florydzie. Od stycznia do czerwca 1921 roku dołączył do zespołu Atlantic Fleet Kite Balloon. 1 lipca 1920 roku otrzymał nominacje do stopnia porucznika marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych. W lipcu 1920 roku, po ukończeniu szkolenia został przydzielony do służby w bazie Pensacola na Florydzie, gdzie służył do sierpnia 1921 roku. Potem został przeniesiony na bazy Lakehurst w New Jersey, gdzie służył na USS Wright. W styczniu 1923 roku przeszedł do bazy lotniczej w Lakehurst. Służył tam do stycznia 1925 roku, z roczną przerwą w okresie od 1923-4 gdy służył jako oficer wachtowy na USS Shenandoah. Po powrocie do Lakehurst pełnił funkcję pilota i instruktora sterowca. Od stycznia 1925 do maja 1927 roku, a potem 1929-32 służył jako oficer wachtowy na USS Los Angeles.. Do służby w Lakehurst wrócił w latach 1927-29 i potem w 1934 roku. Od czerwca 1932 roku do września 1934 służył na USS Richmond^[2].

W 1935 roku w uczestniczył w XXV Pucharze Gordona Bennetta w Warszawie. Wystartował razem z Howardem Orvillem, jako jedyna załoga amerykańska, po wygraniu zawodów krajowych w 1935 roku^[3]. Jesienią 1936 roku Tyler odbył lot do Europy na Hindenburgu. 6 maja 1937 roku pełnił funkcję oficera cumowniczego w Lakehurst, gdy doszło do katastrofy Hindenburga^[4][5]. W 1939 roku prezydent Roosevelt nadał mu stopień komandora podporucznika^[6].

W 1941 roku porucznik Tyler został przydzielony do dowództwa piątej eskadry lotniczej. 20 sierpnia 1942 roku awansował na jej dowódcę, a w styczniu 1943 roku objął dowództwo 1 grupy sterowców. Awansował na kapitana 20 czerwca 1943 roku. Przeszedł na emeryturę w styczniu 1947 roku^[7].

W 1912 roku ożenił się z Margaret Benedict Owens^[8]. Zmarł w kwietniu 1966 roku i został pochowany na Golden Gate National Cemetery w Kalifornii^[9].

Przypisy

1. JudyJ. Vorfeld JudyJ., A Brief History of the Wingfoot Lake Airship Base [online], Wingfoot Stories, 11 października 2012 [dostęp 2020-02-13] (ang.).
2. Navy Orders Evening Star. [volume] (Washington, D.C.) 1854-1972, April 02, 1933, Image 10, 2 kwietnia 1933, A–10, ISSN 2331-9968 [dostęp 2020-01-12].
3. Only Americans in Air Race, „Worcester Democrat”, 23 sierpnia 1935, s.6.
4. RobertR. Messenger RobertR., See the Beautiful Margaret Benedict Owen, World's Fastest Typist, in Action [online], oz.Typewriter, 2 października 2014 [dostęp 2020-02-13].
5. Hindenburg, „Evening Star”, 10 maja 1937, s. 4, ISSN 2331-9968 [dostęp 2020-02-13].
6. 472 Naval OfficersApproved for Promotion, „The Evening Star”, s. 12.
7. Captain Raymond F. Tyler, Naval Aviator (LTA), USN [online], public2.nhhcaws.local [dostęp 2019-12-09] (ang.).
8. Announcement card of Tyler-Owen Marriage, „The Pensacola Journal”, 1912 [dostęp 2019-12-09].
9. Raymond Farrington Tyler [online] [dostęp 2019-12-08].